display result search
- 3414
شوق وطن
ترانه ی بختیاری در وصف دفاع از میهن
رفیق و همدرنگ روز تنگم
هَیار روزگارصُحل وجنگم
مِنِه روزای تنگ وشادی وغم
دویار با وفا اسب وتفنگُم
تفنگِ نُرقِه کو،میراثِ ایلُم
کُمیتِ بور چال،اسب اصیلُم
به چشم دشمنُم شَو خَو نِیاهِه
اَیَر اَشنِه غُرُمبِشتِ دولیلُم
بیارین شال وچوقا ودَبیتُم
دوارِه زین کنین اسب کمیتُم
موجون نیدُم مَیَر ری گُردِه اسبُم
بِگوین بَلکُم بِدونِه مَلکِمیتُم
سُوارون ای سُوارون ای سُوارون
بیارین اسب وزینُم مینِ مَیدون
تفنگم وا قطار پُر فِشنگُم
بِنین بالا سرُم تا که بِدُم جون
مو وا شوقِ وطن چی شیر مستُم
ندیده دشمنُم هرگز شکستم
نداره فرق سی مو روز یا شَو
مو سربازُم ،تفنگ وابو به دستُم
هو که شوق وطن داره به جونِس
تفنگِس وا حمایل بو به شونِس
زَنِه شَوخین وترس از جون ندارِه
اَیَر دشمن بیا نیدِه اَمونِس
یار و همراه روزهای سختم یاری رسان روزهای جنگ وصلحم در روزهای سختی و زمان غم و شادی دویار با وفا اسب و تفنگم
تفنگ نقره کوب،میراث اجدادی‌ام کمیت پیشانی سپید،اسب اصیلم خواب به چشم دشمنم جای نمی‌گیرد اگر صدای غرش دولولم ر ابشنود
شال و چوقا و شلوار دبیتم را بیاورید دوباره زین بر اسب کمیتم بنهید مرگ را نمی‌پذیرم ،مگر بر پشت اسب این را بگویید ،بلکه فرشته مرگم بداند
سواران ای سواران ای سواران اسب و زینم را به میدان بیاورید تفنگم را با قطار پرفشنگ بالای سرم بگذارید تا جان بسپارم
من به شوق دفاع از وطن چون شیری مستم دشمن هرگز شکستم را ندیده روز یا شب برایم فرقی ندارد (همیشه آماده‌ام) من سربازم ،تفنگ باید به دستم باشد
آنکه عشق وطن درجان می پروراند تفنگش هماره بر شانه‌هایش حمایل استبر دشمن شبیخون میزند ،و ترس از جان ندارد اگر دشمنی به خاکش تجاوز کند به او امان نمی‌دهد.
رفیق و همدرنگ روز تنگم
هَیار روزگارصُحل وجنگم
مِنِه روزای تنگ وشادی وغم
دویار با وفا اسب وتفنگُم
تفنگِ نُرقِه کو،میراثِ ایلُم
کُمیتِ بور چال،اسب اصیلُم
به چشم دشمنُم شَو خَو نِیاهِه
اَیَر اَشنِه غُرُمبِشتِ دولیلُم
بیارین شال وچوقا ودَبیتُم
دوارِه زین کنین اسب کمیتُم
موجون نیدُم مَیَر ری گُردِه اسبُم
بِگوین بَلکُم بِدونِه مَلکِمیتُم
سُوارون ای سُوارون ای سُوارون
بیارین اسب وزینُم مینِ مَیدون
تفنگم وا قطار پُر فِشنگُم
بِنین بالا سرُم تا که بِدُم جون
مو وا شوقِ وطن چی شیر مستُم
ندیده دشمنُم هرگز شکستم
نداره فرق سی مو روز یا شَو
مو سربازُم ،تفنگ وابو به دستُم
هو که شوق وطن داره به جونِس
تفنگِس وا حمایل بو به شونِس
زَنِه شَوخین وترس از جون ندارِه
اَیَر دشمن بیا نیدِه اَمونِس
یار و همراه روزهای سختم یاری رسان روزهای جنگ وصلحم در روزهای سختی و زمان غم و شادی دویار با وفا اسب و تفنگم
تفنگ نقره کوب،میراث اجدادی‌ام کمیت پیشانی سپید،اسب اصیلم خواب به چشم دشمنم جای نمی‌گیرد اگر صدای غرش دولولم ر ابشنود
شال و چوقا و شلوار دبیتم را بیاورید دوباره زین بر اسب کمیتم بنهید مرگ را نمی‌پذیرم ،مگر بر پشت اسب این را بگویید ،بلکه فرشته مرگم بداند
سواران ای سواران ای سواران اسب و زینم را به میدان بیاورید تفنگم را با قطار پرفشنگ بالای سرم بگذارید تا جان بسپارم
من به شوق دفاع از وطن چون شیری مستم دشمن هرگز شکستم را ندیده روز یا شب برایم فرقی ندارد (همیشه آماده‌ام) من سربازم ،تفنگ باید به دستم باشد
آنکه عشق وطن درجان می پروراند تفنگش هماره بر شانه‌هایش حمایل استبر دشمن شبیخون میزند ،و ترس از جان ندارد اگر دشمنی به خاکش تجاوز کند به او امان نمی‌دهد.
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه