ترانه ای با خوانندگی بابک قدمایی و شعری از اسماعیل فرزانه و آهنگسازی حسین شریفی
ای که با تکیه به اسمت
میشکنه تسلم رخوت
ای که از تو جون می گیره
گل گلدون رفاقت
ای نگاهت مثل باور
توی پس کوچه های تردید
ای که قلب مهروبنت
حرف های تلخمو فهمید
تو نذاشتی که دل من
با غریبی خو بگیره
شعله عشق و نخواستی
توی قلب من بمیره
تو نذاشتی غم بی افته
مثل بختک رو تن من
می دونستی به تو بستس
بودن و نبودن من
اومدی با یه بغل گل
به سراغ باغ زردم
خورشید و هدیه آوردی
برای این دل سردم
ای که با تکیه به اسمت
میشکنه تسلم رخوت
ای که از تو جون می گیره
گل گلدون رفاقت
ای نگاهت مثل باور
توی پس کوچه های تردید
ای که قلب مهروبنت
حرف های تلخمو فهمید
تو نذاشتی که دل من
با غریبی خو بگیره
شعله عشق و نخواستی
توی قلب من بمیره
تو نذاشتی غم بی افته
مثل بختک رو تن من
می دونستی به تو بستس
بودن و نبودن من
اومدی با یه بغل گل
به سراغ باغ زردم
خورشید و هدیه آوردی
برای این دل سردم
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه