ترانه ی پاپ سیستانی
دل خوا سر ره تو شتا الونه و دل نلی
بل کرگزه سوزه بشا کتکه منه و کل نلی
مگفتی که جلد بیا بعد از شووه تار اومدا
تا بدیدو که تو مخندی خه باد بهار اومدا
تو بهار و مه بهار اونجه بهار اینجه بهار
کچک چلکنجه و چه نیمه و کوه خواجه بهار
گز میگه مه گل کردا ترک اومده که ترکه شتا
از وسکه تو دلشادی غم اومده که یکه شتا
پش نظرخه سی کو بونه مکو پو وردا
شاخنده که دیشنه زده باز از سرنو وردا
تو بهار و مه بهار اونجه بهار اینجه بهار
کچک چلکنجه و چه نیمه و کوه خواجه بهار
از خونه ته سرکوچه دل دادو نو دل بردو
ببو که چه نوروزه درده خه مه گم کردو
سی مینی که بیب نوروز میگی ممونی گرفته
ور عروس باغ سوز یک واتلبونی گرفته
تو بهار و مه بهار اونجه بهار اینجه بهار
کچک چلکنجه و چه نیمه و کوه خواجه بهار
من سر سپرده تو هستم، مرا آرزو به دل مگذار
بگذار به آرزویم برسم، خاکسترم دا خاموش مکن
گفتی زود بیا، سحر گاه آمدم
همینکه دیدم خنده برلب داری با باد بهاری آمدم
تو بهار و من بهار اینجا بهار آنجا بهار است
کنار چلدختر و چاه نیمه و کوه خواجه بهار است
درخت گز میگوید من گل دادهام و جوان شدهام از آمدن تو
از بس تو شاد هستی، غم میگوید که من تنها شدهام
پیش رویت را نگاه کن، غمزه نکن، قدمی بردار
دوباره مثل دیشب بخند
تو بهار و من بهار اینجا بهار آنجا بهار است
کنار چلدختر و چاه نیمه و کوه خواجه بهار است
از خانه تا سر کوچه که آمدم چه لذتی بردم
به به به این نوروز، دردهایم را فراموش کردم
ببین که «بی بی نوروز» انگار مهمانی گرفته است
برای باغ سرسبز بهار «واتلبونی» برگزار کرده است
(یکی از رسوم سنتی بعد از جشن ازدواج در سیستان)
تو بهار و من بهار اینجا بهار آنجا بهار است
کنار چلدختر و چاه نیمه و کوه خواجه بهار است.
دل خوا سر ره تو شتا الونه و دل نلی
بل کرگزه سوزه بشا کتکه منه و کل نلی
مگفتی که جلد بیا بعد از شووه تار اومدا
تا بدیدو که تو مخندی خه باد بهار اومدا
تو بهار و مه بهار اونجه بهار اینجه بهار
کچک چلکنجه و چه نیمه و کوه خواجه بهار
گز میگه مه گل کردا ترک اومده که ترکه شتا
از وسکه تو دلشادی غم اومده که یکه شتا
پش نظرخه سی کو بونه مکو پو وردا
شاخنده که دیشنه زده باز از سرنو وردا
تو بهار و مه بهار اونجه بهار اینجه بهار
کچک چلکنجه و چه نیمه و کوه خواجه بهار
از خونه ته سرکوچه دل دادو نو دل بردو
ببو که چه نوروزه درده خه مه گم کردو
سی مینی که بیب نوروز میگی ممونی گرفته
ور عروس باغ سوز یک واتلبونی گرفته
تو بهار و مه بهار اونجه بهار اینجه بهار
کچک چلکنجه و چه نیمه و کوه خواجه بهار
من سر سپرده تو هستم، مرا آرزو به دل مگذار
بگذار به آرزویم برسم، خاکسترم دا خاموش مکن
گفتی زود بیا، سحر گاه آمدم
همینکه دیدم خنده برلب داری با باد بهاری آمدم
تو بهار و من بهار اینجا بهار آنجا بهار است
کنار چلدختر و چاه نیمه و کوه خواجه بهار است
درخت گز میگوید من گل دادهام و جوان شدهام از آمدن تو
از بس تو شاد هستی، غم میگوید که من تنها شدهام
پیش رویت را نگاه کن، غمزه نکن، قدمی بردار
دوباره مثل دیشب بخند
تو بهار و من بهار اینجا بهار آنجا بهار است
کنار چلدختر و چاه نیمه و کوه خواجه بهار است
از خانه تا سر کوچه که آمدم چه لذتی بردم
به به به این نوروز، دردهایم را فراموش کردم
ببین که «بی بی نوروز» انگار مهمانی گرفته است
برای باغ سرسبز بهار «واتلبونی» برگزار کرده است
(یکی از رسوم سنتی بعد از جشن ازدواج در سیستان)
تو بهار و من بهار اینجا بهار آنجا بهار است
کنار چلدختر و چاه نیمه و کوه خواجه بهار است.
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
4:34
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان