تصنیف لری
بیا ا دوس دیرینیم وفا کو
ای لیز چول سرد واصفا کو
نمو تنیا تو د او ملک دیری
که داغت بردمه تا مرز پیری
نتونی گیربیاری دوسی چی مه
د ویرت نوری اوعهد قدیمه
که دی ور میسه د بنه سخونم
میمیرم بی تو ا آرومه جونم
خدای آسمو دردم دوا کو
منه وا روز شادی آشنا کو
که خیلی شکتم د تاوه ای غم
هلاکم کرده ای جور دم دم
بیا ای یار دیرین من با من وفا کن
این خانه تهی و سرد مرا با صفا کن
تنها نمان در آن ملک غریب و دور
که داغ فراق تو مرا پیر کرده است
دوست مثل من پیدا نمیکنی
یادت باشد تو با من یک عهد قدیمی بستهای
بندبند استخوانم از فراق تو میسوزد و دود میشود
بی تو میمیرم ای آرام جانم
ای خدای آسمانها درد مرا دوا کن
مرا با روز شادی آشنا کن
که از غم این فراق خسته و پژمرده شدهام
این جور پی در پی مرا هلاک کرده است.
بیا ا دوس دیرینیم وفا کو
ای لیز چول سرد واصفا کو
نمو تنیا تو د او ملک دیری
که داغت بردمه تا مرز پیری
نتونی گیربیاری دوسی چی مه
د ویرت نوری اوعهد قدیمه
که دی ور میسه د بنه سخونم
میمیرم بی تو ا آرومه جونم
خدای آسمو دردم دوا کو
منه وا روز شادی آشنا کو
که خیلی شکتم د تاوه ای غم
هلاکم کرده ای جور دم دم
بیا ای یار دیرین من با من وفا کن
این خانه تهی و سرد مرا با صفا کن
تنها نمان در آن ملک غریب و دور
که داغ فراق تو مرا پیر کرده است
دوست مثل من پیدا نمیکنی
یادت باشد تو با من یک عهد قدیمی بستهای
بندبند استخوانم از فراق تو میسوزد و دود میشود
بی تو میمیرم ای آرام جانم
ای خدای آسمانها درد مرا دوا کن
مرا با روز شادی آشنا کن
که از غم این فراق خسته و پژمرده شدهام
این جور پی در پی مرا هلاک کرده است.
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه