display result search
- 2489
عشق شیرین
ترانه ی کردی
شو زنگ کل که خیالت ار سرینم
کی میا باین ار سرم داخت نه اینم
عشق شیرین ها سرم هر جور فرهاد
کس نمپرسی حوالم داده بیداد
یادت از مه کردیه داغت نوینم
بوو وهار و بوو گلت آورد ارینم
هم مگر تو از کسی حالم بپرسی
یا نشونی ری در مالم بپرسی
تو وهار بختمی چی گل رنگینی
تو تقاص مه اژ ای شو وه مسینی
نشونیت ئه ز گول و داره مپرسم
حاوال ئژ ئه ور کو واره مه پرسم
ولات سووز و سه ر به رز و سه ر آزا
خوه شی تو، دل خوه شیمه ، هامه هر جا
حصار کوور ئه ر دور سرت بوو
کراس رووشن روز ! وه رت بوو
بمینی چی که ور هه ر بانه کر بوو
ده س و دامونت ئه ز ئاساره پر بوو
بمینی چی که ور هه ر پانه کر بوو
ده س و دامونت ئه ز ئاساره پر بوو
شب هنگام که خیالت را به سراغم بفرست کی به دیدارم می‌آیی داغت را نبینم
مانند فرهاد عشق شیرین را در سر دارم ای داد که کسی احوال مرا نمی‌پرسد
یادی از من کرده‌ای امید که داغت را نبینم بوی بهار و گل را برایم به ارمغان آوردی
مگر تو احوال مرا بپرسی و و یا نشانی خانه‌ام را جویا شوی
تو بهار بخت منی مانند گل رنگارنگی تو به خاطر من شب را قصاص می‌کنی
کی روزی، لحظه‌ای در سایه‌ی تو بنشینم که شاباش نام تو را در جهان جار بزنم
نشان تو را از درخت و گل می‌پرسم احوالت را از ابر کوهستان می‌پرسم
ای سرزمین سبز و بلند و آزاد هر جا باشم دل خوشی تو دل خوشی من است
دیوار کبیر کوه نگهبان تو باد لباس روشن روز بر تنت باد
مانند کبیرکوه ماندگار و جاودان باشی دست و دامانت از ستاره پر باد.
شو زنگ کل که خیالت ار سرینم
کی میا باین ار سرم داخت نه اینم
عشق شیرین ها سرم هر جور فرهاد
کس نمپرسی حوالم داده بیداد
یادت از مه کردیه داغت نوینم
بوو وهار و بوو گلت آورد ارینم
هم مگر تو از کسی حالم بپرسی
یا نشونی ری در مالم بپرسی
تو وهار بختمی چی گل رنگینی
تو تقاص مه اژ ای شو وه مسینی
نشونیت ئه ز گول و داره مپرسم
حاوال ئژ ئه ور کو واره مه پرسم
ولات سووز و سه ر به رز و سه ر آزا
خوه شی تو، دل خوه شیمه ، هامه هر جا
حصار کوور ئه ر دور سرت بوو
کراس رووشن روز ! وه رت بوو
بمینی چی که ور هه ر بانه کر بوو
ده س و دامونت ئه ز ئاساره پر بوو
بمینی چی که ور هه ر پانه کر بوو
ده س و دامونت ئه ز ئاساره پر بوو
شب هنگام که خیالت را به سراغم بفرست کی به دیدارم می‌آیی داغت را نبینم
مانند فرهاد عشق شیرین را در سر دارم ای داد که کسی احوال مرا نمی‌پرسد
یادی از من کرده‌ای امید که داغت را نبینم بوی بهار و گل را برایم به ارمغان آوردی
مگر تو احوال مرا بپرسی و و یا نشانی خانه‌ام را جویا شوی
تو بهار بخت منی مانند گل رنگارنگی تو به خاطر من شب را قصاص می‌کنی
کی روزی، لحظه‌ای در سایه‌ی تو بنشینم که شاباش نام تو را در جهان جار بزنم
نشان تو را از درخت و گل می‌پرسم احوالت را از ابر کوهستان می‌پرسم
ای سرزمین سبز و بلند و آزاد هر جا باشم دل خوشی تو دل خوشی من است
دیوار کبیر کوه نگهبان تو باد لباس روشن روز بر تنت باد
مانند کبیرکوه ماندگار و جاودان باشی دست و دامانت از ستاره پر باد.
کاربر مهمان