ترانه ای با خوانندگی فرامرز نصیری و شعری از مریم دلشاد و آهنگسازی امیرحسین سرگزی ضبط شده در سال 1381
از راه دوری اومدم، از شب جادههای عشق
رو شونههام خاک سفر، غربت رد پای عشق
همخونه یه دنیا درد، همسفر شبای تو
گذشته از خزون غم، رسیده تا شوق بهار
دلم خوشه، دلم خوشه، وقتی هنوز بهاری هست
پشت شبای انتظار یه صبحی و قراری هست
با یه امید و آرزو اومدم از راه سفر
آی روزگار بگو بیاد قاصدکهای خوش خبر
میخوام شبای غصه رو تو خنده پنهونش کنم
غربت هر سیاهی رو ستاره بارونش کنم
میخوام بخونم از غزل میخوام بخونم از از بهار
دلخوشیمو ازم نگیر آی روزگار آی روزگار
خداکنه باد خزون رو خاک گل پا نذاره
ساقه عشق و نشکنه باغچه رو تنها بذاره
الهی اشک بی کسی نریزه روی گونه هام
از راه دوری اومدم، از شب جادههای عشق
رو شونههام خاک سفر، غربت رد پای عشق
همخونه یه دنیا درد، همسفر شبای تو
گذشته از خزون غم، رسیده تا شوق بهار
دلم خوشه، دلم خوشه، وقتی هنوز بهاری هست
پشت شبای انتظار یه صبحی و قراری هست
با یه امید و آرزو اومدم از راه سفر
آی روزگار بگو بیاد قاصدکهای خوش خبر
میخوام شبای غصه رو تو خنده پنهونش کنم
غربت هر سیاهی رو ستاره بارونش کنم
میخوام بخونم از غزل میخوام بخونم از از بهار
دلخوشیمو ازم نگیر آی روزگار آی روزگار
خداکنه باد خزون رو خاک گل پا نذاره
ساقه عشق و نشکنه باغچه رو تنها بذاره
الهی اشک بی کسی نریزه روی گونه هام
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان