ترانه ی پاپ
ای که قدمات رنگ خنده هات مژده ی فصل گرماست
وقتی که از راه می رسی آخر عمر سرماست
دل مون شاده خونه مون آباده
نامه ی عطیر گل مون توی دست باده
می گن که این عطر تو اه یا اشتباه گرفتم
نکنه ندونی که واسه ات دوباره جا گرفتم
ابر چشات بارونیه اما داری می خندی
گل می ریزی و گل می پاشی
در به غم ها می بندی
گل بریز های های رو قلب کوه رو قلب صحرا
دست بکش رو زلف دشت رو دوش دریا
بعد هزار سال هنوزم وقتی می یای جوونی
ما هرچی هم عوض بشیم، تو هردفه همونی
بازم پا در میونی کن آشتی بده دلا رو
وقتشه از راه برسی، نگاه کن آدما رو
ای که قدمات رنگ خنده هات مژده ی فصل گرماست
وقتی که از راه می رسی آخر عمر سرماست
دل مون شاده خونه مون آباده
نامه ی عطیر گل مون توی دست باده
می گن که این عطر تو اه یا اشتباه گرفتم
نکنه ندونی که واسه ات دوباره جا گرفتم
ابر چشات بارونیه اما داری می خندی
گل می ریزی و گل می پاشی
در به غم ها می بندی
گل بریز های های رو قلب کوه رو قلب صحرا
دست بکش رو زلف دشت رو دوش دریا
بعد هزار سال هنوزم وقتی می یای جوونی
ما هرچی هم عوض بشیم، تو هردفه همونی
بازم پا در میونی کن آشتی بده دلا رو
وقتشه از راه برسی، نگاه کن آدما رو
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
3:20
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه