ترانه ی آذری با مضمون ارتحال امام خمینی (ره)
آی باتدی، صبح آچیلدی
زینب نوایه گلدی
زهرا دئدی حسین وای
عالم صدایه گلدی
چون ییخدیلر آتیندان، سلطان تشنه کامی
دنیایه اولدی اعلن، قتتل الحسین پیامی
جناتیدن ائشیتدی، پیغمبر گرامی
نعلین سیز عباسیز، کرب و بلیه گلدی
خون خدا توکولدی گودال کربلیه
یئرلر تزلزل ائتدی
رعشه دوشوب سمایه
کروبیان لهوت
آغلشدی بو بلیه
یئل اسدی گون دوتولدی
ظلمت فضایه گلدی
نور حق اولدی لمع
باشسیز قالن بد نده
راس حسین مظلوم
سر نیزه یه گئدنده
باد سیاه اسنده
یئر زلزله ائدنده
سیندی نظام دنیا
حد فنایه گلدی
خون حسین بوغازدان، جاری اولن زمانی
جبریل آپاردی عرشه، بیر شیشه ده او قانی
اول شیشه دن نمودار، اولدو بل نشانی
ماه فرو رفت و سحر دمید قوزاندی بوی ماتم، اهل سمایه گلدی
زینب نوا سر داد
زهرا نالید: حسین وای
عالم همصدا با او به فریاد آمد
در آن لحظه که از اسب فرو افکندند سلطان تشنهکام را
به دنیا اعلم شد پیام شهادت حسین(ع)
پیغمبر گرامی تا در بهشت این ندا را شنید
بدون نعلین و عبا، سراسیمه به کربلا آمد
چون خون خدا به گودال کربلا فرو ریخت
زمین به لرزه افتاد
و لرزش آسمان را فرا گرفت
کروبیان لهوت
در این بلا گریستند
طوفان وزید و چهرهی خورشید را گرفت
و ظلمت بر فضا پرده کشید
نور حق آشکار گشت
از پیکری که بی سر مانده بود
هنگامی که سر حسین مظلوم
بر نوک نیزه جای گرفت
و باد سیاه وزید
و زمین لرزید
نظام عالم از هم پاشید
و به حد فنا و نابودی رسید
و به حد فنا و نابودی رسید
جبرئیل شیشهای از آن خون پاک را به عرش برد
از آن شیشه، نشانههای بلا نمودار شد
و بوی ماتم برخاست و اهل آسمان و ملکوت را نیز فرا گرفت.
آی باتدی، صبح آچیلدی
زینب نوایه گلدی
زهرا دئدی حسین وای
عالم صدایه گلدی
چون ییخدیلر آتیندان، سلطان تشنه کامی
دنیایه اولدی اعلن، قتتل الحسین پیامی
جناتیدن ائشیتدی، پیغمبر گرامی
نعلین سیز عباسیز، کرب و بلیه گلدی
خون خدا توکولدی گودال کربلیه
یئرلر تزلزل ائتدی
رعشه دوشوب سمایه
کروبیان لهوت
آغلشدی بو بلیه
یئل اسدی گون دوتولدی
ظلمت فضایه گلدی
نور حق اولدی لمع
باشسیز قالن بد نده
راس حسین مظلوم
سر نیزه یه گئدنده
باد سیاه اسنده
یئر زلزله ائدنده
سیندی نظام دنیا
حد فنایه گلدی
خون حسین بوغازدان، جاری اولن زمانی
جبریل آپاردی عرشه، بیر شیشه ده او قانی
اول شیشه دن نمودار، اولدو بل نشانی
ماه فرو رفت و سحر دمید قوزاندی بوی ماتم، اهل سمایه گلدی
زینب نوا سر داد
زهرا نالید: حسین وای
عالم همصدا با او به فریاد آمد
در آن لحظه که از اسب فرو افکندند سلطان تشنهکام را
به دنیا اعلم شد پیام شهادت حسین(ع)
پیغمبر گرامی تا در بهشت این ندا را شنید
بدون نعلین و عبا، سراسیمه به کربلا آمد
چون خون خدا به گودال کربلا فرو ریخت
زمین به لرزه افتاد
و لرزش آسمان را فرا گرفت
کروبیان لهوت
در این بلا گریستند
طوفان وزید و چهرهی خورشید را گرفت
و ظلمت بر فضا پرده کشید
نور حق آشکار گشت
از پیکری که بی سر مانده بود
هنگامی که سر حسین مظلوم
بر نوک نیزه جای گرفت
و باد سیاه وزید
و زمین لرزید
نظام عالم از هم پاشید
و به حد فنا و نابودی رسید
و به حد فنا و نابودی رسید
جبرئیل شیشهای از آن خون پاک را به عرش برد
از آن شیشه، نشانههای بلا نمودار شد
و بوی ماتم برخاست و اهل آسمان و ملکوت را نیز فرا گرفت.
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
3:11
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه