تصنیف شور ساخته جلال ذوالفنون
باز فرود آمدیم بر در سلطان خویش
باز گشودیم خوش بال و پر جان خویش
دیده ی دیو و پری یافت ز ما سروری
هدهد جان بازگشت سوی سلیمان خویش
ساقی اگر بایدت تا کنم این را تمام
باده ی گویا بنه بر لب جانان خویش
دل سوی تبریز است در هوس شمس دین
رو رو ای دل بجوی گل به گلستان خویش
باز فرود آمدیم بر در سلطان خویش
باز گشودیم خوش بال و پر جان خویش
دیده ی دیو و پری یافت ز ما سروری
هدهد جان بازگشت سوی سلیمان خویش
ساقی اگر بایدت تا کنم این را تمام
باده ی گویا بنه بر لب جانان خویش
دل سوی تبریز است در هوس شمس دین
رو رو ای دل بجوی گل به گلستان خویش
کاربر مهمان
کاربر مهمان