ترانه نیایشی با کلام مازندرانی با صدای ابوالحسن خوشرو
جان خدا تنگ دل سوته ای
قصه ته ای عشق ته ای تو ته ای
اونکه دنه عالم سر ره سامون
گل ره دنه قشنگی و بو ته ای
ته ای روجا و اسمون و صحرا
چشمه ته ای دشت ته ای کوه ته ای
اونکه صواحی کن دل ره ویشار
شو که بونه چش ر دنه خو ته ای
اونکه گنه وا ها کنه بیم بور
هی بتجه هاکنه دودو ته ای
سال نو ره ورنه و کنده نیمدار
کنده زمون جمه ره نو ته ای
ترجمه:
ای خدای عزیز که روشنایی دلهای تنگ از توست
تو قصه ای تو تب عشقی
خدایا تویی که به عالم سر و سامان میدهی
تویی که زیبایی و بوی خوش را به گل می بخشی
خدایا آسمون و ستاره و صحرا از توست
چشمه و دشت کوه همه تو هستی
ای خدای عزیز تویی که هر صبح دلها را بیدار می کنی
تویی که هر شب به چشم فرمان خواب می دهی
خدایا کسی که به باد فرمان آمد و شد می دهد تویی
و به باد می گویی هی بدود هی بوزد تو هستی
خدایا تو ای که سال نو را کهنه می کنی
و تویی که دوباره بر تن زمانه لباس نو می پوشی.
جان خدا تنگ دل سوته ای
قصه ته ای عشق ته ای تو ته ای
اونکه دنه عالم سر ره سامون
گل ره دنه قشنگی و بو ته ای
ته ای روجا و اسمون و صحرا
چشمه ته ای دشت ته ای کوه ته ای
اونکه صواحی کن دل ره ویشار
شو که بونه چش ر دنه خو ته ای
اونکه گنه وا ها کنه بیم بور
هی بتجه هاکنه دودو ته ای
سال نو ره ورنه و کنده نیمدار
کنده زمون جمه ره نو ته ای
ترجمه:
ای خدای عزیز که روشنایی دلهای تنگ از توست
تو قصه ای تو تب عشقی
خدایا تویی که به عالم سر و سامان میدهی
تویی که زیبایی و بوی خوش را به گل می بخشی
خدایا آسمون و ستاره و صحرا از توست
چشمه و دشت کوه همه تو هستی
ای خدای عزیز تویی که هر صبح دلها را بیدار می کنی
تویی که هر شب به چشم فرمان خواب می دهی
خدایا کسی که به باد فرمان آمد و شد می دهد تویی
و به باد می گویی هی بدود هی بوزد تو هستی
خدایا تو ای که سال نو را کهنه می کنی
و تویی که دوباره بر تن زمانه لباس نو می پوشی.
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان