display result search
- 1270
مه دل آرزوی (آرزوی قلبم)
ترانه مازندرانی ساخته احسان جمالی
دواره نو بهار وومبه یارمبه تسه تتی
نماشون سر گل تسه یارمبه دچی دچی
ته مه گل ونوشه
ته مه افرا ویشه
برو گندم دکاریم خوشه خوشه
که دارنی جا ابدم دل گوشه
ته آفتاب چش سو دماوند تک گوه بهار وارش بو
مره بی ته نونه یلاق او
بورم هرجا دارمبه ته آرزو
برو مه جان برو مه جان برو مه جان دواره
دیاری وارش خنده تی همراکت دیاره
ته مه دتار و سرنا
بلاره قد رعنا
ته مه ساز خونش ونگ لله وا
بهار دمبده راه جان همراه
آواز کتولی
آسمون رو نما کمه توسه
ستاره ره سوا کمه توسه
ماه تتی ره تسه همرا یار مبه
تش سر من سما کمه توسه
های برو های نشو بیصدا بمیرم
خوامبه دار واری استا بمیرم
*****
برایت نو بهار میشومو شکوفه خواهم داد
هنگام غروب دسته دسته گل برایت خواهم آورد
تو گل بنفشه من هستی
تو همانند جنگل افرا برایم هستی
بیا خوشه خوشه گندم بکاریم
که تو تا ابد در دلم جای داری
تو خورشیدی ، توهمچون دماوند بلندی ، وبوی باران بهار میدهی
و بی تو میلی به خوردن آب ییلاق را هم ندارم
هر جا روم تنها آرزوی تو در دل دارم
بیا ای جان بیا ای جانم ، دوباره
از دور باران خنده هایت در همراهت پیداست هویدا ست
تو دوتار و سرنای منی
فدای قد رعنای تو
تو همانند صدای ساز و نوای نی هستی
همراه من ،بهار را آغاز کن
برای رسیدن به تو آسمان را پیشکش میکنم
ستارگان را حاضرم برایت جدا جدا کنم
ماه آسمان را برای تو بهمراه خود می آورم
برای خاطر تو حاضرم بروی آتش پایکوبی کنم
انقدر باش که میخواهم بیصدا بمیرم
میخواهم مانند درخت ایستاده بمیرم.
دواره نو بهار وومبه یارمبه تسه تتی
نماشون سر گل تسه یارمبه دچی دچی
ته مه گل ونوشه
ته مه افرا ویشه
برو گندم دکاریم خوشه خوشه
که دارنی جا ابدم دل گوشه
ته آفتاب چش سو دماوند تک گوه بهار وارش بو
مره بی ته نونه یلاق او
بورم هرجا دارمبه ته آرزو
برو مه جان برو مه جان برو مه جان دواره
دیاری وارش خنده تی همراکت دیاره
ته مه دتار و سرنا
بلاره قد رعنا
ته مه ساز خونش ونگ لله وا
بهار دمبده راه جان همراه
آواز کتولی
آسمون رو نما کمه توسه
ستاره ره سوا کمه توسه
ماه تتی ره تسه همرا یار مبه
تش سر من سما کمه توسه
های برو های نشو بیصدا بمیرم
خوامبه دار واری استا بمیرم
*****
برایت نو بهار میشومو شکوفه خواهم داد
هنگام غروب دسته دسته گل برایت خواهم آورد
تو گل بنفشه من هستی
تو همانند جنگل افرا برایم هستی
بیا خوشه خوشه گندم بکاریم
که تو تا ابد در دلم جای داری
تو خورشیدی ، توهمچون دماوند بلندی ، وبوی باران بهار میدهی
و بی تو میلی به خوردن آب ییلاق را هم ندارم
هر جا روم تنها آرزوی تو در دل دارم
بیا ای جان بیا ای جانم ، دوباره
از دور باران خنده هایت در همراهت پیداست هویدا ست
تو دوتار و سرنای منی
فدای قد رعنای تو
تو همانند صدای ساز و نوای نی هستی
همراه من ،بهار را آغاز کن
برای رسیدن به تو آسمان را پیشکش میکنم
ستارگان را حاضرم برایت جدا جدا کنم
ماه آسمان را برای تو بهمراه خود می آورم
برای خاطر تو حاضرم بروی آتش پایکوبی کنم
انقدر باش که میخواهم بیصدا بمیرم
میخواهم مانند درخت ایستاده بمیرم.
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
5:41
کاربر مهمان