ترانهی پاپ خراسانی
دست از سـرُم بردار
دیگه نکن اصرار
دلخونم از عشـقو
از اینـهمه تکرار
دِل می بُرُم این بار
از دلبـر و دلدار
عاشـق نشو ای دل
دست از َسرَم بردار
سـر به هـوا دلِ مو
ای دلِ غافل مو
کُشتی مو ره هزار بار
ای مـردم آزار
دلوم مجـنون شده
ای داد و بی داد
چشام افسون شده
از هر دو فریـاد
ندارم روز و شب
یک لحظه شـاد
امان از عشـق از یار پریزاد
مو ره آواره کردی خانه ت آباد
سـر به هـوا دلِ مو
ای دلِ غافل مو
کُشتی مو ره هزار بار
ای مـردم آزار
دست از سـرُم بردار
دیگه نکن اصرار
دلخونم از عشـقو
از اینـهمه تکرار
دِل می بُرُم این بار
از دلبـر و دلدار
عاشـق نشو ای دل
دست از َسرَم بردار
سـر به هـوا دلِ مو
ای دلِ غافل مو
کُشتی مو ره هزار بار
ای مـردم آزار
دلوم مجـنون شده
ای داد و بی داد
چشام افسون شده
از هر دو فریـاد
ندارم روز و شب
یک لحظه شـاد
امان از عشـق از یار پریزاد
مو ره آواره کردی خانه ت آباد
سـر به هـوا دلِ مو
ای دلِ غافل مو
کُشتی مو ره هزار بار
ای مـردم آزار
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان