ترانه ی بختیاری
رَنگِ پیزه چشملت می بای و بارونه
تا قرارم ایَروِه دل سی کی بخونه
شَو سِهونِ چشملِت تش بِهسه مِن جُونم
اِی بهارم تا بیا پی وُردتِ ایمونم
ایلِ گل منِ وُرد ِ دل زَیه بهُونی
خشکنم ایلت نره تی خُم بُمونی
اَور سه بالی سرم غم کرده و بارم
هر دو زونیم ایدکِه سی دیینه یارم
مالَ بالا مال زیر ایلی وَ بارِ
تش گرفُتِ وُرد جُونم بس که تودارِ
چشمان تو مانند پاییزی در باد و باران است هر گاهی بیقرار میشوم بگو برای کی آواز بخوانم
سیاهی چشمان تو آتش به جانم زده است تا بهار آینده در انتظارات میمانم
یار در دل من جایگاهی پیدا کرده است ای کاش همیشه پیش من بماند
ابر سیاهی در آسمان می بینم هر چند آشفتهام کرده ولی برای دیدن یارم ناامید نیستم
ایل یار درحال کوچ است آتش به جانم افتاده است.
رَنگِ پیزه چشملت می بای و بارونه
تا قرارم ایَروِه دل سی کی بخونه
شَو سِهونِ چشملِت تش بِهسه مِن جُونم
اِی بهارم تا بیا پی وُردتِ ایمونم
ایلِ گل منِ وُرد ِ دل زَیه بهُونی
خشکنم ایلت نره تی خُم بُمونی
اَور سه بالی سرم غم کرده و بارم
هر دو زونیم ایدکِه سی دیینه یارم
مالَ بالا مال زیر ایلی وَ بارِ
تش گرفُتِ وُرد جُونم بس که تودارِ
چشمان تو مانند پاییزی در باد و باران است هر گاهی بیقرار میشوم بگو برای کی آواز بخوانم
سیاهی چشمان تو آتش به جانم زده است تا بهار آینده در انتظارات میمانم
یار در دل من جایگاهی پیدا کرده است ای کاش همیشه پیش من بماند
ابر سیاهی در آسمان می بینم هر چند آشفتهام کرده ولی برای دیدن یارم ناامید نیستم
ایل یار درحال کوچ است آتش به جانم افتاده است.
کاربر مهمان