سرود ملی یا سرود میهنی قطعهای موسیقی یا سرود است که توسط دولتها به عنوان سرود ملی و رسمی کشور به رسمیت شناخته میشود.
امروزه در جهان هر کشوری سرود ملی مخصوص به خود را دارد. سرودهای ملی آوازها یا موسیقی هایی هستند، که در موقعیتهای مخصوصی در کشورها نواخته میشدند. این سرودها آوازهای وطن پرستانهای هستند که به عنوان احترام به علایق و تعلقات هر کشوری نواخته میشوند. این آوازها جهت تحریک احساس وطنپرستی در مردم خوانده میشوند. هیچ مدرک معتبری دال بر اینکه نخستین بار این سرودها چه زمانی و چگونه ساخته شدهاند وجود ندارد.
***
زمانی که نیروهای انگلیسی و دیگر متفقین تهران را اشغال کرده بودند، «حسین گل گلاب» تصنیف سرای معروف، از یکی از خیابان های معروف شهر می گذرد.او مشاهده می کند که بین یک سرباز انگلیسی و یک افسر ایرانی بگو مگو می شود و سرباز انگلیسی، کشیده محکمی در گوش افسر ایرانی می نوازد. گل گلاب پس از دیدنِ این صحنه، با چشمان اشک آلود به استودیوی «روح الله خالقی» (موسیقی دان) می رود و شروع به گریه می کند.
«غلامحسین بنان» می پرسد ماجرا چیست؟ او ماجرا را تعریف می کند و می گوید:
«کار ما به اینجا رسیده که سرباز اجنبی توی گوش نظامی ایرانی بزند!» سپس کاغذ و قلم را بر می دارد و با همان حال، می سراید:
ای ایران ای مرز پرگهر
ای خاکت سرچشمه ی هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی و جاودان
دشمن! ار تو سنگ خاره ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم...
همانجا، خالقی موسیقی آن را می نویسد و بنان نیز آن را می خواند و ظرف یک هفته، تصنیف «ای ایران» در یک ارکستر بزرگ اجرا می شود.
سرود «ای ایران» دقیقا در 27 مهر ماه سال 1323 در تالار دبستان نظامی (دانشکده افسری فعلی) و در حضور جمعی از چهرههای فعال در موسیقی ایران متولد شد.
امروزه در جهان هر کشوری سرود ملی مخصوص به خود را دارد. سرودهای ملی آوازها یا موسیقی هایی هستند، که در موقعیتهای مخصوصی در کشورها نواخته میشدند. این سرودها آوازهای وطن پرستانهای هستند که به عنوان احترام به علایق و تعلقات هر کشوری نواخته میشوند. این آوازها جهت تحریک احساس وطنپرستی در مردم خوانده میشوند. هیچ مدرک معتبری دال بر اینکه نخستین بار این سرودها چه زمانی و چگونه ساخته شدهاند وجود ندارد.
***
زمانی که نیروهای انگلیسی و دیگر متفقین تهران را اشغال کرده بودند، «حسین گل گلاب» تصنیف سرای معروف، از یکی از خیابان های معروف شهر می گذرد.او مشاهده می کند که بین یک سرباز انگلیسی و یک افسر ایرانی بگو مگو می شود و سرباز انگلیسی، کشیده محکمی در گوش افسر ایرانی می نوازد. گل گلاب پس از دیدنِ این صحنه، با چشمان اشک آلود به استودیوی «روح الله خالقی» (موسیقی دان) می رود و شروع به گریه می کند.
«غلامحسین بنان» می پرسد ماجرا چیست؟ او ماجرا را تعریف می کند و می گوید:
«کار ما به اینجا رسیده که سرباز اجنبی توی گوش نظامی ایرانی بزند!» سپس کاغذ و قلم را بر می دارد و با همان حال، می سراید:
ای ایران ای مرز پرگهر
ای خاکت سرچشمه ی هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی و جاودان
دشمن! ار تو سنگ خاره ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم...
همانجا، خالقی موسیقی آن را می نویسد و بنان نیز آن را می خواند و ظرف یک هفته، تصنیف «ای ایران» در یک ارکستر بزرگ اجرا می شود.
سرود «ای ایران» دقیقا در 27 مهر ماه سال 1323 در تالار دبستان نظامی (دانشکده افسری فعلی) و در حضور جمعی از چهرههای فعال در موسیقی ایران متولد شد.
صداها
-
عنوانزمان
-
50:15
مشخصات برنامه
سایر مشخصات
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه