رحمت‌ الله بدیعی

رحمت‌ الله بدیعی متولد 1315 در کاشان، نوازنده ویولن، کمانچه و قیچک است.

رحمت‌الله بدیعی در سال 1315 در کاشان متولد شد. اولین آموزش های موسیقی را با ساز نی نزد پدربزرگش آغاز کرد و بعد از علاقمندی به ساز ویولن، آموختن ویولن کلاسیک را نظر روپیک گریگوریان آغاز کرد. در سن 11 سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی گردید و دیپلم خویش را در این مؤسسه دریافت نمود. او همچنین در طی مدت تحصیلش در هنرستان موسیقی در کلاس ابوالحسن صبا نیز شرکت می ‌نمود و مدت 5 سال شاگرد ایشان بود. رحمت الله بدیعی در دهه 40 را احتمالا می توان تکنیکی ترین نوازنده ویولن ایرانی دانست که غیر از این سبک ویولن نوازی، قادر به اجرای قطعات مشکل ویولن کلاسیک غربی نیز بوده است و همزمان در هنرستان هم به تدریس ویولن ایرانی و هم ویولن کلاسیک می پرداخته است. رحمت‌الله بدیعی، از سال دهم تحصیل برنامه‌هایی را در رادیوی ایران اجرا نمود و پس از گرفتن دیپلم، همکاری خود را با ارکستر گلها آغاز کرد.
وی در سال 1338 شمسی با «منیره حقجو» ازدواج نمود که ثمره این ازدواج، دو فرزند به نام‌های پریسا بدیعی (ذبیحی مقدم) و ترانه بدیعی (پارسا) است. پریسا بدیعی دختر او بعده ها خود نوازنده توانمندی در ویولن کلاسیک غربی و ایرانی شد.
بدیعی پس از ورود به گروه سازهای ملی به سرپرستی فرامرز پایور، همکاری مداومی را با این ارکستر انجام داد و از اوایل دهه 50 به کمانچه نوازی هم روی آورد و همینطور از اولین نوازندگانی بود که با قیچک های ساخته شده توسط ابراهیم قنبری مهر به اجرا پرداخت.
وی در دهه های 40 و 50 بسیار پر کار بود و غیر از همکاری با ارکستر سازهای ملی وزارت فرهنگ و هنر به سرپرستی فرامرز پایور، در هنرستان موسیقی ملی نیز به تدریس اشتغال داشت و دو سال نیز سرگروه (مایستر) ارکستر انجمن جوانان دوستدار موسیقی (ژونس موزیکال) به سرپرستی شاگرد ویولن خود، علی رهبری بود. بدیعی مدت 20 سال کارمند وزارت فرهنگ و هنر بود و مدت 23 سال در هنرستان عالی موسیقی سازهای ویولن، کمانچه و قیچک را تدریس نمود.
او در سال 1353 تصمیم به ادامه تحصیل گرفت و در سال 1358 لیسانس خود را از هنرستان عالی موسیقی دریافت نمود.
در سال 1358، وی آخرین کنسرت خود را با گروه پایور با صدای محمدرضا شجریان اجرا کرد که با عنوان «راز دل» منتشر شد و بعد از آن به هلند مهاجرت کرد و در ارکستر سمفونی استان شمالی هلند (the Northern States in Holland) استخدام شد. وی در این ارکستر از سال 1979 تا سال 1999 خدمت کرد و بازنشست شد. او سالها در این ارکستر در جایگاه آسیستان مایستر به خدمت مشغول بود.
پس از پایان بازنشستگی وی به اجرا و ضبط آثار ابوالحسن صبا پرداخت که بعضی از آنها تا آن زمان چه از نظر تکنیک اجرایی و چه کیفیت ضبط، به ثبت نرسیده بود. این مجموعه توسط انتشارات سرود منتشر شد.