لئو تولستوی

بخشی از زندگی‌نامه و آثار لئو تولستوی را در این مطلب بخوانید.

«لِو نیکلایِویچ تولستوی» (زاده‌‌‌ی 9سپتامبر1828 در یاسنایا پالیانا – درگذشته‌‌‌ی 20نوامبر1910 در یاسنایا پالیانا)، نویسنده‌ی روسی و یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان تاریخ ادبیات جهان است. او به‌سبب نوشتن رمان‌های واقع‌گرایانه‌ی‌ خود، «جنگ و صلح» و «آنا کارنینا»، شهرت جهانی به دست آورد.
تولستوی در خانواده‌ای اشرافی به دنیا آمد. پدرش وکیل پرآوازه‌ای بود. او پس از پایان مدرسه، وارد دانشگاه «قازان» شد، اما پس از مدّتی آنجا را ترک کرد و مشغول یادگیریِ رشته‌ی حقوق شد تا همچون پدرش وکیل شود، اما خبر نداشت قرار است با رمان‌هایش زمین‌لرزه‌ای بر اندام ادبیات جهان بیفکند.
پس از دانشگاه و شغل وکالت، به ارتش روسیه و جنگ‌های قفقاز پیوست. اولین جرقه‌ی نویسندگی‌اش، پس از شنیدن داستان سربازان، در ذهنش روشن شد که با نوشتن داستان «کودکی» آن را شروع کرد و با کتاب‌های «نوجوانی» و «جوانی» این سه‌‌گانه را به پایان رساند.
پس از جنگ، تولستوی به فکر ساختن دوباره‌ی آموزش‌وپرورش روسیه بود. لئو تولستوی به کشورهای متعددی سفر کرد و با اندیشمندان بزرگی همچون «چارلز دیکنز» دیدار کرد. پس از تحقیق و بررسی نظام‌های آموزشیِ کشورهای دیگر، به روسیه بازگشت و تحت‌‌‌تأثیر افکار «ژان ژاک روسو» دست به تأسیس مدرسه در روستاها زد.
تولستوی، برخلاف دیگر نویسندگان، عمل‌گرا بود. او نه‌تنها داستان می‌نوشت، بلکه داستان می‌ساخت. مردم روسیه تا به امروز، لئو تولستوی را یکی از پایه‌گذاران نظام آموزشی نوین خود می‌دانند.

مهم‌ترین آثار او عبارت‌اند از: آناکارنینا؛ جنگ و صلح؛ رستاخیز؛ تریلوژی کودکی، نوجوانی، جوانی؛ قزاقان؛ چه باید کرد؛ مرگ ایوان ایلیچ؛ هنر چیست.