display result search
- 1808
- 22
- 18
- 0
عطا جنگوك
زندگی نامه
عطا جنگوک آهنگساز و نوازنده تار و سه تار در سال 1327 در لار متولد شد
عطاءالله جنگوک آهنگساز و نوازنده تار و سه تار و ردیف‌دان در سال 1327 در جنوبی‌ترین شهر استان فارس، شهر لار، دیده به جهان گشود.
علاقه مندی به تار سبب می‌شود تا وی پیش از رفتن به دانشگاه به سراغ محمد حسن عذاری در تبریز برود که از جمله شاگردان درویش‌خان و مرحوم شهنازی بود، اما این آموزش کوتاه مدت پاسخگوی نیاز جنگوک جوان نمی‌شود و مدتی بعد با دادن امتحان در دانشکده هنرهای زیبای تهران در رشته موسیقی پذیرفته می‌شود و به تهران می‌آید.
موسیقی را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پی گرفت و همزمان نزد استادان علی اکبرخان شهنازی، محمد حسن عذاری و غلامحسین عذاری به آموزش نوازندگی تار و سه تار و رموز و ظرایف موسیقی دستگاهی پرداخت. جنگوک از معدود شاگردان علی‌اکبرخان شهنازی بود که 9 سال مداوم از محضرش کسب فیض کرد و حتی زمانی که شهنازی در دماوند اقامت داشت، از محضر او استفاده می کرد. در اعتماد استاد به آموخته‌های جنگوک به حدی بود که او را بعد از مدتی به تدریس در کلاسی جداگانه می‌گمارد.
او در دانشگاه نیز با نورعلی خان برومند چهار سال کار کرد تا این که یک روز دکتر داریوش صفوت، مسئول مرکز حفظ و اشاعه موسیقی آن زمان به دانشگاه می‌روند و با وسواس خاصی کسانی را که علاقه مند بودند و می دانست که حالا به نوعی جدیت بیشتری در کار از خود نشان می دهند، برای همکاری با مرکز دعوت کرد که پرویز مشکاتیان، محمدعلی کیانی نژاد، علی اکبر شکارچی از جمله آنها بودند. در سال‌های ابتدایی فعالیت مرکز از محضر بزرگانی چون سعید هرمزی، یوسف فروتن، علی اصغر بهاری و غلامحسین بیگجه خانی بهره برد.
برگزاری کنسرت‌هایی با نورالدین رضوی سروستانی و علی اصغر اصغر بهاری از جمله کارهای جنگوک در سال‌های اولیه شکل گیری مرکز حفظ و اشاعه بود. جنگوک تا سال 1375 با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی صدا وسیما همکاری می‌کرد.
درک جنگوک از موسیقی نواحی ایران و ظرفیت‌های این گونه موسیقایی سبب می‌شود تا او از سال 1358 به فکر فکر تنظیم و اشاعه موسیقی فولکلور بیفتد و چهار سال در این زمینه کار کند تا سال 62 که آلبومی را به نام «پرستاره» اتفاق آقایان آذرسینا، شناسا، شفیعیان و مرتضی اعیان، منتشر کرد.
بعد از آن آلبوم، «مال کنون» را منتشر کرد. اثری که شهرتی ملی پیدا کرد و نام جنگوک را بر سر زبان‌ها انداخت. مال کنون موسیقی فولکلور بختیاری ها است. بعد از آن آلبوم «چشم به راه» را به اتفاق شهرام ناظری منتشر کرد. کار بعدی آلبوم، «هی جار» و آلبوم تکنوازی «نوروز» بود که تقریبا همزمان منتشر شد.
آلبوم «سرو و ماه» نیز با صدای بهرام باجلان از جمله کارهای بعدی او بود.
چند سال بعد او آلبوم «همسایه» با صدای علیرضا افتخاری و «یار کدیم» که برداشتی از موسیقی بندری است و آلبوم «نوای بی نهفت» را به همراه کتاب نت این اثر به بازار موسیقی عرضه کرد.
عطاءالله چنگوگ سال‌های پایانی عمرش را با بیماری قلبی دست و پنجه نرم می‌کرد و چند بار هم این بیماری وی را تا مرز مرگ پیش برد تا اینکه در نهایت ظهر روز یکم اردیبهشت 1389، در حالی که جمعی بزرگان موسیقی برای افتتاح ساختمان خانه موسیقی گرد هم آمده بودند، در همان مجلس خبر مرگ اش اعلام شد.
عطاءالله جنگوک آهنگساز و نوازنده تار و سه تار و ردیف‌دان در سال 1327 در جنوبی‌ترین شهر استان فارس، شهر لار، دیده به جهان گشود.
علاقه مندی به تار سبب می‌شود تا وی پیش از رفتن به دانشگاه به سراغ محمد حسن عذاری در تبریز برود که از جمله شاگردان درویش‌خان و مرحوم شهنازی بود، اما این آموزش کوتاه مدت پاسخگوی نیاز جنگوک جوان نمی‌شود و مدتی بعد با دادن امتحان در دانشکده هنرهای زیبای تهران در رشته موسیقی پذیرفته می‌شود و به تهران می‌آید.
موسیقی را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پی گرفت و همزمان نزد استادان علی اکبرخان شهنازی، محمد حسن عذاری و غلامحسین عذاری به آموزش نوازندگی تار و سه تار و رموز و ظرایف موسیقی دستگاهی پرداخت. جنگوک از معدود شاگردان علی‌اکبرخان شهنازی بود که 9 سال مداوم از محضرش کسب فیض کرد و حتی زمانی که شهنازی در دماوند اقامت داشت، از محضر او استفاده می کرد. در اعتماد استاد به آموخته‌های جنگوک به حدی بود که او را بعد از مدتی به تدریس در کلاسی جداگانه می‌گمارد.
او در دانشگاه نیز با نورعلی خان برومند چهار سال کار کرد تا این که یک روز دکتر داریوش صفوت، مسئول مرکز حفظ و اشاعه موسیقی آن زمان به دانشگاه می‌روند و با وسواس خاصی کسانی را که علاقه مند بودند و می دانست که حالا به نوعی جدیت بیشتری در کار از خود نشان می دهند، برای همکاری با مرکز دعوت کرد که پرویز مشکاتیان، محمدعلی کیانی نژاد، علی اکبر شکارچی از جمله آنها بودند. در سال‌های ابتدایی فعالیت مرکز از محضر بزرگانی چون سعید هرمزی، یوسف فروتن، علی اصغر بهاری و غلامحسین بیگجه خانی بهره برد.
برگزاری کنسرت‌هایی با نورالدین رضوی سروستانی و علی اصغر اصغر بهاری از جمله کارهای جنگوک در سال‌های اولیه شکل گیری مرکز حفظ و اشاعه بود. جنگوک تا سال 1375 با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی صدا وسیما همکاری می‌کرد.
درک جنگوک از موسیقی نواحی ایران و ظرفیت‌های این گونه موسیقایی سبب می‌شود تا او از سال 1358 به فکر فکر تنظیم و اشاعه موسیقی فولکلور بیفتد و چهار سال در این زمینه کار کند تا سال 62 که آلبومی را به نام «پرستاره» اتفاق آقایان آذرسینا، شناسا، شفیعیان و مرتضی اعیان، منتشر کرد.
بعد از آن آلبوم، «مال کنون» را منتشر کرد. اثری که شهرتی ملی پیدا کرد و نام جنگوک را بر سر زبان‌ها انداخت. مال کنون موسیقی فولکلور بختیاری ها است. بعد از آن آلبوم «چشم به راه» را به اتفاق شهرام ناظری منتشر کرد. کار بعدی آلبوم، «هی جار» و آلبوم تکنوازی «نوروز» بود که تقریبا همزمان منتشر شد.
آلبوم «سرو و ماه» نیز با صدای بهرام باجلان از جمله کارهای بعدی او بود.
چند سال بعد او آلبوم «همسایه» با صدای علیرضا افتخاری و «یار کدیم» که برداشتی از موسیقی بندری است و آلبوم «نوای بی نهفت» را به همراه کتاب نت این اثر به بازار موسیقی عرضه کرد.
عطاءالله چنگوگ سال‌های پایانی عمرش را با بیماری قلبی دست و پنجه نرم می‌کرد و چند بار هم این بیماری وی را تا مرز مرگ پیش برد تا اینکه در نهایت ظهر روز یکم اردیبهشت 1389، در حالی که جمعی بزرگان موسیقی برای افتتاح ساختمان خانه موسیقی گرد هم آمده بودند، در همان مجلس خبر مرگ اش اعلام شد.