جلال‌الدین محمدیان

سیدجلال‌الدین محمدیان خواننده موسیقی دستگاهی متولد سال 1327 در کرمانشاه است
سیدجلال‌الدین محمدیان به سال 1327 در کرمانشاه متولد شد. از عنفوان جوانی به تشویق استاد سیدامیرالله شاه‌ابراهیمی با گروه تنبورنوازان به همکاری پرداخت و پس از چندی که صدایش خوب پخته و آماده گردید، در سال 1351 فعالیت رسمی و هنری خود را در فرهنگ و هنر کرمانشاه شروع کرد و در سال 1355 به تهران آمد و برای این که بهتر بتواند گوشه‌ها و ردیف‌های موسیقی اصیل ایران را فرا گیرد به عنوان شاگرد نزد محمدرضا شجریان پذیرفته شد. مدت سه سال ضمن کسب فیض از محضر او، همزمان در زیر نظر علی اصغر بهاری ردیف‌های آوازی آشنا شد و پس از این دوره سه سال دیگر در کلاس شجریان که در رادیو تاسیس شد به تحصیل پرداخت و بطور خصوصی در منزل محمود کریمی بمنظور تکمیل دانش موسیقی به فراگیری پرداخت. در سال 1356 با گروه تنبورنوازان همکاری خود را آغاز کرد.
محمدیان در سال 1358 همکاری خود را با مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی ایران آغاز و تصنیف «هوای وطن» را با ارکستر تنبور شمس و مظهر انوار را با ارکستر رادیو ایران اجرا نمود.
از سال 1366 همکاری خود را با وزارت ارشاد اسلامی آغاز کرد و بیش از ده اثر اجرا کرد.
بسیاری از آهنگهای وی که از ساخته‌های خودش می‌باشد، نظیر: فضای سینه‌ی حافظ، نوای طاهر، موسی و شبان، ساقی کوثر، فلک باغبان، که قسمتی از آن به یاد مرحوم سیدعلی‌اصغر کردستانی خوانده شده است. وی بیشتر کارهای خود را با هنرمندانی چون: محمد موسوی، جلیل عندلیبی، جمشید عندلیبی، حسین بهروزی‌نیا، کاظم داوودیان، منصور سینکی، بیژن کامکار، علی ناظری (کیخسرو پورناظری)، محمدعلی کیانی‌نژاد، سهیل ایوانی، سیدخلیل عالی‌نژاد و هادی منتظری اجرا نموده است و تنظیم بسیاری از آنها را فریدون شهبازیان انجام داده است.
او در سال 1358 با گروه تنبورنوازان شمس کنسرتی در تالار وحدت به مدت پنج روز اجرا کرد که آهنگ «باز هوای وطنم آرزوست» از او مورد توجه قرار گرفت و در سال 66 آهنگ «مردان خدا» در بخش موسیقی مذهبی و عرفانی برنده گردید.