حسین بهروزی‌ نیا

حسین بهروزی‌نیا، متولد 21 خرداد 1341 در تهران، آهنگ‌ساز و نوازندهٔ عود است

حسین بهروزی‌نیا در 21 خرداد 1341 در تهران، متولد شد. او از سن 9 سالگی وارد هنرستان موسیقی ایران شد و زیر نظر رضا وهدانی نواختن تار را آغاز نمود و نزد منصور نریمان نواختن عود را فرا گرفت و ردیف موسیقی ایران را از محمدرضا لطفی آموخت. شکوفایی استعداد بهروزی‌نیا به سرعت نمایان شد تا جایی که در سن 17 سالگی از او دعوت شد که در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران به کار و تدریس بپردازد.
بهروزی نیا در دهه 60 به شهرت قابل توجهی در عود نوازی رسید و در ارکستر های مختلفی مانند: ارکستر مضرابی ایران، گروه عارف، گروه مولانا همکاری داشته و از سال 1992 به عنوان نوازنده عود با گروه دستان همکاری مستمر داشته‌است.
بهروزی‌نیا در دهه هفتاد سفارش عودی با کاسه کوچکتر و دسته بلندتر به ابراهیم قنبری مهر داد که این ساز را با نام ایرانی بربط نامگذاری کردند؛ از آن پس بهروزی نیا با این ساز می نوازند و سعی دارد به شیوه ای ایرانی و متمایز با شیوه نوازندگی اعراب به نواختن این ساز بپردازد.
از حسین بهروزی نیا به صورت مستقل این آثار منتشر شده است: کوهستان، سه‌نوازی، بربت، حنایی (1381)، آفتاب نیمه‌شب (وجد) (1382)، از سنگ تا الماس (1385)، یادستان (1388)، نغمه‌ای زیر خاکستر (1389) و در سرای تنهایی (1391)