display result search
- 3465
وفا
تصنیف سیستانی در فضای موسیقی دستگاهی
خوب بشنه و دل غم چشه تو
کی دسم بیه چم چش تو
دردونه تونی که وفا منی
خه ابروی وا منه صدا منی
آیینه و دس چک ره مره
زلف تر خا پیش مه وا منی
گل منی وفا منی ار لحظه که خوش داری
یگ زره جفا منی
خیرات تو شا که چه شیرینی
یگ عمره بیه تو غم نبینی
غصه نخری که دل مه نگیره
از رو لب مه خنده ر نگیره
گل منی وفا منی ار لحظه که خوش داری
یگ زره جفا منی
خوش دارو که بینو تر
چش خا که وا منو
چه بخندیو چه نخندی
مه تره تموشا منو
خه دل خا صلا کردا
گفتا که نگار منی
سی صبا تو مهتابی
چل چله بهار منی
گل منی وفا منی ار لحظه که خوش داری
یگ زره جفا منی
خوب نشست به دلم غم چشمهای تو
کی دستم بیاد چم چشمهای تو
دردانه تو هستی که وفا داری
با ابروی باز من رو صدا میکنی
آینه به دست کمی راه میروی
موهای خیس خود را برایم باز میکنی
گل میکنی وفا میکنی هر لحظه که دوست داری
یک ذره جفا میکنی
فدای تو شوم که چقدر شیرینی
عمری بگذرد و تو غمی نبینی
غصه نخوری که دل من میگیرد
از روی لبهای من خنده را نگیرد
گل میکنی وفا میکنی هر لحظه که دوست داری
یک ذره جفا میکنی
دوست دارم که ببینم تو را
چشمهایم را که باز میکنم
چه بخندی و چه نخندی
من تو را تماشا میکنم
با دل خودم مشورت کردم
گفتم که نگار منی تو
سر صبح تو مهتابی
چهل چله تو بهار منی
گل میکنی وفا میکنی هر لحظه که دوست داری
یک ذره جفا میکنی.
خوب بشنه و دل غم چشه تو
کی دسم بیه چم چش تو
دردونه تونی که وفا منی
خه ابروی وا منه صدا منی
آیینه و دس چک ره مره
زلف تر خا پیش مه وا منی
گل منی وفا منی ار لحظه که خوش داری
یگ زره جفا منی
خیرات تو شا که چه شیرینی
یگ عمره بیه تو غم نبینی
غصه نخری که دل مه نگیره
از رو لب مه خنده ر نگیره
گل منی وفا منی ار لحظه که خوش داری
یگ زره جفا منی
خوش دارو که بینو تر
چش خا که وا منو
چه بخندیو چه نخندی
مه تره تموشا منو
خه دل خا صلا کردا
گفتا که نگار منی
سی صبا تو مهتابی
چل چله بهار منی
گل منی وفا منی ار لحظه که خوش داری
یگ زره جفا منی
خوب نشست به دلم غم چشمهای تو
کی دستم بیاد چم چشمهای تو
دردانه تو هستی که وفا داری
با ابروی باز من رو صدا میکنی
آینه به دست کمی راه میروی
موهای خیس خود را برایم باز میکنی
گل میکنی وفا میکنی هر لحظه که دوست داری
یک ذره جفا میکنی
فدای تو شوم که چقدر شیرینی
عمری بگذرد و تو غمی نبینی
غصه نخوری که دل من میگیرد
از روی لبهای من خنده را نگیرد
گل میکنی وفا میکنی هر لحظه که دوست داری
یک ذره جفا میکنی
دوست دارم که ببینم تو را
چشمهایم را که باز میکنم
چه بخندی و چه نخندی
من تو را تماشا میکنم
با دل خودم مشورت کردم
گفتم که نگار منی تو
سر صبح تو مهتابی
چهل چله تو بهار منی
گل میکنی وفا میکنی هر لحظه که دوست داری
یک ذره جفا میکنی.
کاربر مهمان