تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
دل من ای نی محزون ، ز چه در شور و نوایی
مگر آزرده ز داغی که چنین مویه سرایی
ز سر سوز بنالی به شب و روز بنالی
مگر از هجر غمینی ، مگر از یار جدایی
به گلستان سحر شو ز غم صبح مدد جو
مگر ای غنچه بیابی نفس عقده گشایی
اگر از درد بنالی ، قدم صدق نداری
نبری لذت دردی تو که در بند هوایی
برو از یار نشان جو مگر از دلشدگانی
برو آیینه صفت شو اگر از اهل صفایی
دل من ای نی محزون ، ز چه در شور و نوایی
مگر آزرده ز داغی که چنین مویه سرایی
ز سر سوز بنالی به شب و روز بنالی
مگر از هجر غمینی ، مگر از یار جدایی
به گلستان سحر شو ز غم صبح مدد جو
مگر ای غنچه بیابی نفس عقده گشایی
اگر از درد بنالی ، قدم صدق نداری
نبری لذت دردی تو که در بند هوایی
برو از یار نشان جو مگر از دلشدگانی
برو آیینه صفت شو اگر از اهل صفایی
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه