تصنیف ساخته مجید اخشابی
منم آن بلبل زاری که چو نی ناله ها دارم
به دل خسته ام داغی زغم لاله ها دارم
ز خزان شد گلم پرپر من و شور جنون در سر
منم و حسرتی در دل منم و دیده ای بر در
دگر از این قفس هرگز نبود شوق پروازم
چه کنم همدمی یک دم ندهد دل به اوازم
نه کسی بوده هم دردم نه کسی گشته همرازم
منم و این غم دیرین که بود یار دمسازم
تو بیا ای گل زیبا که دمد نو بهار من
تو بیا تا به سر اید غم من انتظار من
تو بیا تا ز دیدارت به دل اید قرار من
تو بیا تا شود روشن ز رخت شام تار من
دل من می رسد روزی که دمد گل بهار آید
برسد مژده ی شادی ز سفر آن نگار آید
اگر ان ماه من یک شب ز افق آشکار آید
شب محنت سحر گردد گل مستان به بار آید
منم آن بلبل زاری که چو نی ناله ها دارم
به دل خسته ام داغی زغم لاله ها دارم
ز خزان شد گلم پرپر من و شور جنون در سر
منم و حسرتی در دل منم و دیده ای بر در
دگر از این قفس هرگز نبود شوق پروازم
چه کنم همدمی یک دم ندهد دل به اوازم
نه کسی بوده هم دردم نه کسی گشته همرازم
منم و این غم دیرین که بود یار دمسازم
تو بیا ای گل زیبا که دمد نو بهار من
تو بیا تا به سر اید غم من انتظار من
تو بیا تا ز دیدارت به دل اید قرار من
تو بیا تا شود روشن ز رخت شام تار من
دل من می رسد روزی که دمد گل بهار آید
برسد مژده ی شادی ز سفر آن نگار آید
اگر ان ماه من یک شب ز افق آشکار آید
شب محنت سحر گردد گل مستان به بار آید
کاربر مهمان