تصنیف بیات اصفهان ساخته اسدالله ملک، 1374
لحظه لحظه زندگی را از تو گفتن با تو بودن جان من
خوش بود چون گل شکفتن گل سرودن گل شنفتن جان من
می توان ای جان روشن بر سر راهت نشستن
دسته دسته گل نهادن دل به سودای تو بستن
چون نسیم صبح صادق گر نگویم خاک کویش وای بر من وای بر من چون کبوتر در هوایش پر نگیرم گر بسویش وای بر من وای بر من
لحظه لحظه زندگی را از تو گفتن با تو بودن جان من
خوش بود چون گل شکفتن گل سرودن گل شنفتن جان من
می توان ای جان روشن بر سر راهت نشستن
دسته دسته گل نهادن دل به سودای تو بستن
چون نسیم صبح صادق گر نگویم خاک کویش وای بر من وای بر من چون کبوتر در هوایش پر نگیرم گر بسویش وای بر من وای بر من
کاربر مهمان