عبدالنقی افشارنیا

عبدالنقی افشارنیا مدرس و نوازنده نی هفت بند در سال 1330 در شهر دزفول متولد شد

عبدالنقی افشارنیا مدرس و نوازنده نی هفت بند اول شهریور 1330 در دزفول استان خوزستان متولد شد.
او موسیقی را از 12 سالگی نزد اساتید محلی آغاز کرد و در سال 1348 موفق به اخذ دیپلم گردید و در همان سال برای ادامه تحصیل در رشته آمار به تهران آمد.
در سال 1352 پس از فراغت از تحصیل در این رشته به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و از محضر استادان: نورعلی‌ برومند و دکتر داریوش صفوت و همچنین کلاس آزاد آواز محمود کریمی بهره برد.
افشارنیا کار حرفه‌ای خود در موسیقی را در ارکستر ژونس موزیکال ایران به ریاست دکتر سعدی حسنی آغاز کرد.
از سال 1354 به عنوان یکی از پایه‌گذاران گروه شیدا به سرپرستی محمد رضا لطفی در رادیو تلویزیون سابق و در زمان مدیریت هوشنگ ابتهاج (ه.الف سایه) بر رادیو به اجرا برنامه پرداخت.
افشارنیا پس از فراغت از تحصیل به استخدام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درآمد و از سال 1366 تدریس و آموزش موسیقی را در هنرستان‌ها و از سال 1369 در دانشکده‌های موسیقی دانشگاه‌های هنر، تهران، سوره، آزاد و جامع علمی کاربردی شروع کرد و توانست تأثیر مهمی در تربیت نوازندگان ساز «نی» بگذارد.
با بازگشت محمدرضا لطفی به ایران در سال 1385 افشارنیا نیز به عنوان یکی از ارکان موسسه آموزشی شیدا و مکتب‌ خانه میرزا عبدالله در کنار محمدرضا لطفی به آموزش موسیقی سنتی و ردیفی به علاقه‌مندان پرداخت و همزمان با گروه شیدا نیز همکاری‌هایی را انجام داد.
او کنسرت‌های بداهه‌ نوازی نیز با محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان انجام داد و اجراهای مختلفی را نیز به صورت خصوصی یا صحنه‌ای به عنوان نوازنده نی بر صحنه برد.
از جمله آثار معروف او می‌توان به تکنوازی نی در آلبوم های: چاووش یک، آلبوم معمای هستی (با نوازندگی محمدرضا لطفی و همایون شجریان و آواز محمدرضا شجریان)، آلبوم مال کنون (به آهنگسازی عطا جنگوک) و در خیال (با آهنگسازی مجید درخشانی و آواز شجریان) اشاره کرد.
او 3 جلد کتاب برای آموزش نی نوشته که مورد استقبال هنرآموزان و هنرجویان قرار گرفته است و همچنین اجراهای متعددی در داخل و خارج از کشور داشته و هم اکنون به تدریس موسیقی اشتغال دارد.