علی اكبرپور

علی اکبرپور آهنگساز و نوازنده ویلن و ویولا، در سال 1313 در خشکبیجار متولد شد
علی اکبرپور (کاسعلی اکبرپور اسطلخی) آهنگساز و نوازنده ویلن و ویولا، در نهم فروردین ماه 1313 در محله سیاه اسطلخ در حوالی خشکبیجار در استان گیلان دیده به جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی خود را در شهر رشت سپری کرد و از سن نوجوانی در رادیو بی سیم رشت به اجرای ویلن پرداخت.
اولین استاد وی در فراگیری ساز ویلن موسیو یِرواند بود. وی از سن 13 یا 14 سالگی در رادیو بی‌سیم رشت به اجرای ویلن می‌پرداخت. او در نوجوانی به استخدام ارتش درآمد و در ارکستر ارتش نوازندگی و آهنگسازی می‌ کرد. از دیگر استادان او می ‌توان به کیهان دیوان بیگی و رکن الدین نژند اشاره نمود.
ابراهیم روحی‌فر، والودیا تارخانیان، اقدس پورتراب، محمود کریمی، حسن رادمرد، رحمت‌الله بدیعی، توماس کریستین داوید، مصطفی کمال پورتراب، حسین دهلوی، فرهاد فخرالدینی و احمد پژمان از دیگر موسیقی‌دانانی بوده‌اند که در آموزش موسیقی به علی اکبرپور نقش داشته‌اند. وی در سال 1350 (یا 51) موفق به دریافت لیسانس در رشته آهنگسازی از هنرکده موسیقی ملی شد و در دانشگاه نظامی به تدریس موسیقی مشغول گشت.
اکبرپور در سال‌های جوانی یک ارکستر تشکیل داد که در رادیو رشت به اجرای موسیقی می‌پرداخت. غلامحسین بنان در سال 1334 با آن ارکستر برنامه داشته‌است. وی در آن ایام با خوانندگانی همچون: ناصر مسعودی، فانی، نادر گلچین و فریدون پوررضا به عنوان آهنگساز، رهبر ارکستر و نوازنده همکاری داشته‌است.
مجموعه نغمه‌های زندگی، سوئیت ها و سمفونی ها قطعه‌های گوناگون برای ویلن، فلوت، نی، پیانو و … از جمله آثار بیکلام اوست که برای ارکسترهای بزرگ و کوچک نوشته شده‌اند. او با ارکسترهایی نظیر باربد، نکیسا، ارکسترهای بزرگ رادیو و تلویزیون و ارکستر ملی به عنوان نوازنده ویولن و ویولا همکاری داشته‌است.
وی بیش از 500 ترانه و قطعه باکلام و ده‌ها قطعه بی کلام آهنگسازی کرده‌است که از آن میان می توان به قطعه گیشه دمرده، میرزا کوچک خان، تصنیف شهید وطن و تصنیف بلند آسمان اشاره کرد.