مرتضی نی داوود

مرتضی نی‌داوود، نوازنده تار و ردیف دان در سال 1279در تهران به دنیا آمد
مرتضی نی‌داوود در سال 1279در تهران به دنیا آمد، پدرش «بالا خان» که خود اهل موسیقی بوده و با تار و تنبک آشنایی داشت، او را به درس آقا حسینقلی استاد تار برد. مرتضی خان دو سال نزد آقا حسینقلی و سه سال نزد شاگرد برجسته او درویش خان ردیف موسیقی و تار نوازی را آموخت و موفق شد از دست درویش نشان «تبرزین طلایی»، را که تنها به شاگردان ممتاز داده می‌شد، دریافت کند. نی‌داود در بیست سالگی به تأسیس کلاسی برای تدریس تار و ردیف موسیقی ایرانی اقدام کرد که بعدها پس از مرگ نابهنگام استادش درویش خان ادامه آموزش شاگردان استادش را نیز برعهده گرفت.
آشنایی او با قمرالملوک وزیری منجر به کشف یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای آواز ایرانی می‌شود که در ادامه به همکاری آن دو انجامیده و قمر با آموختن از او بسیاری از ترانه‌های مشهور خود را اجرا کرد. بیشتر تصنیف‌ها و آوازهای قمر از سال 1303 به بعد با تار مرتضی خان نی‌داوود همراه بوده است.
نی داوود پس از تأسیس رادیو مانند هنرمندان دیگری چون رضا محجوبی، علی اکبر شهنازی، حبیب سماعی، ابوالحسن صبا و موسی معروفی، به همکاری با رادیو پرداخت. او برای خوانندگان معروفی چون قمرالملوک وزیری، ملوک ضرابی، روح انگیز، ادیب خوانساری، جواد بدیع زاده و غلامحسین بنان تصنیف ساخته یا با آوازشان تار نواخته است.
وی در سال 1348 اقدام به اجرا و ضبط در حدود 300 گوشه از ردیف موسیقی ایرانی نمود. مرتضی نی داوود، سال‌ها در خیابان فردوسی تهران مغازه الکتریکی داشت و در سال 1359 به آمریکا مهاجرت کرد.
مرتضی نی داوود در 2 مرداد سال 1369 در سن نود سالگی درگذشت. برخی از ردیف نوازی های نی داود اخیرا از سوی مؤسسهٔ ماهور منتشر شده است. از مشهور ترین آثار او می توان به تصنیف مرغ سحر و آتشی در سینه دارم جاودانی اشاره کرد.