آلبوم در فضای موسیقی دستگاهی
نوازنده سنتور: پشنگ کامکار
نوازنده نی: محمدعلی کیانی نژاد
نوازنده عود: حسین بهروزی نیا
نوازنده کمانچه: کیهان کلهر
نوازنده تار: حمید متبسم
نوازنده تنبک: مرتضی اعیان
نوازنده تار: سیامک نعمت ناصر
نوازنده سنتور: پشنگ کامکار
نوازنده نی: محمدعلی کیانی نژاد
نوازنده عود: حسین بهروزی نیا
نوازنده کمانچه: کیهان کلهر
نوازنده تار: حمید متبسم
نوازنده تنبک: مرتضی اعیان
نوازنده تار: سیامک نعمت ناصر
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
۵:۴۳تا دامن از من كشيدي اي سرو سيمين تن من هر شب ز خونابه ي دل پر گل بود دامن من بنشين چو گل در كنارم تا بشكفد گل ز خارم اي روي تو لالهزارم اي موي تو سوسن من تا عشق و رندي ست كيشم يكسان بود نوش و نيشم من دشمن جان خويشم گر او بود دشمن من قسمت اگر زد اگر مرد بالين اگر خار اگر گل غمگين نباشد كه باشد كوي رضا مسكن من اي گريه دل را صفا ده رنگي به رخسار ما ده خاكم به باد فنا ده اي سيل بنيان كن من وي مرغ شب همرهي كن زاري به حال رهي كن تا بر دلم ره نتابد صياد صيدافكن من رهي معيري
-
۵:۴۴دلا چغانه ي مسكين مشكن بترس از آن دم كه شبي نيازمندي بكشد ز سينه آهي تو ز اشتباه روزي قدمي به خانهام نه كه رسد دلي به كامي چو كني تو اشتباهي كاظم پزشكي
-
۴:۲۴شب و روز در فراقت ز تو دور از كه نالم شده دل ز غصه كوهي شده تن ز رنج كاهي
-
۵:۴۹هر آن باغي كه نخلش سر به در بي مدامش باغبون خونين جگر بي ببايد كندنش از بيخ و از بن اگر بارش همه لعل و گهر بي مسلسل زلف بر رخ ريته ديري گل و سنبل بهم آميته ديري پريشان چون كري زلف دو تا را بهر تاري دلي آويته ديري دلم از دست خوبان گيج و ويجه مژه بر هم زنم خونابه ريجه دل عاشق مثال چوبتر بي سري سوته سري خونابه ريجه باباطاهر
-
۸:۴۸ساقي بده پيمانهاي زان مي كه بيخويشم كند در حسن شورانگيز تو عاشق تر از پيشم كند نور سحرگاهي دهد فيضي كه ميخواهي دهد به مسكنت شاهي دهد سلطان درويشم كند سوزد مرا سازد مرا در آتش اندازد مرا وز من رها سازد مرا بيگانه از خويشم كند بستاند اي سرو سهي! سوداي هستي از رهي يغما كند انديشه را دور از بد انديشم كند رهي معيري
-
۱:۴۱
-
۸:۵۲نشان روي تو جستم به هر كجا كه رسيدم ز مهر در تو نشاني نديدم و نشنيدم چه رنج ها كه نيامد به رويم از غم رويت چه جورها كه ز دست تو در جهان نكشيدم هزار نيش جفا از تو نوش كردم و رفتم هزار تير بلا از تو خوردم و نرميدم ترا بديدم و گفتم كه مهر روز فروزي ولي چه سود كه يك ذره مهر از تو نديدم بسي تو عهد شكستي كه من رضاي تو جستم بسي تو مهر بريدي كه از تو من نبريدم از آن زمان كه چو خواجو عنان دل به تو دادم به جان رسيدم و هرگز به كام دل نرسيدم خواجوي كرماني
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان