ترانه میهنی از مجید رئوفی
میبویمت عاشق وار دیوانه ی این نامم
تا از تو نگویم حرف شیرین نشود کامم
دیروزم و امروزم فردای درخشانم
بر هیبت دیرینت می مانی و می مانم
به خوب و بد دیرین می مانم من ایرانم
با عشق مرا زادی با عشق بمیرانم
روئید هزاران گل از خاک دلیرانت
آنانکه همه بودند پرورده ی دامانت
آموخته کوه از تو مفهوم شکیبایی
با این همه رنج اما در غایت زیبایی
عشق تو به سر دارم زنجیر وفا بر پا
بر سینه زنم سنگت هر گوشه ی این دنیا
میبویمت عاشق وار دیوانه ی این نامم
تا از تو نگویم حرف شیرین نشود کامم
دیروزم و امروزم فردای درخشانم
بر هیبت دیرینت می مانی و می مانم
به خوب و بد دیرین می مانم من ایرانم
با عشق مرا زادی با عشق بمیرانم
روئید هزاران گل از خاک دلیرانت
آنانکه همه بودند پرورده ی دامانت
آموخته کوه از تو مفهوم شکیبایی
با این همه رنج اما در غایت زیبایی
عشق تو به سر دارم زنجیر وفا بر پا
بر سینه زنم سنگت هر گوشه ی این دنیا
کاربر مهمان