ترانه ی پاپ
بید مجنون زیر بال خود پناهم داده بود
در حریم خلوتی جان بخش راهم داده بود
تکیه بر بال نسیم و چنگ بر گیسوی بید
مثنوی بالاتر از دیوان شاهم داده بود
شاه بودم بر سر آن تخت شاه بخت خویش
یک سبد گل تا افق جای سپاهم داده بود
چتر گردون سجده را بر سایبانم برده بود
عطر پیچک بوسه را بر پیشگاهم داده بود
آسمان دریای آبی ، ابرها ، قوهای مست
شوقِ یک دریا تماشا بر نگاهم داده بود آه
ای آرامش جاوید کی آیی به دست
آسمان ، یک لحظه ، حالی دلبخواهم داده بود
بید مجنون زیر بال خود پناهم داده بود
در حریم خلوتی جان بخش راهم داده بود
تکیه بر بال نسیم و چنگ بر گیسوی بید
مثنوی بالاتر از دیوان شاهم داده بود
شاه بودم بر سر آن تخت شاه بخت خویش
یک سبد گل تا افق جای سپاهم داده بود
چتر گردون سجده را بر سایبانم برده بود
عطر پیچک بوسه را بر پیشگاهم داده بود
آسمان دریای آبی ، ابرها ، قوهای مست
شوقِ یک دریا تماشا بر نگاهم داده بود آه
ای آرامش جاوید کی آیی به دست
آسمان ، یک لحظه ، حالی دلبخواهم داده بود
کاربر مهمان