display result search
- 1019
ضرورت تاریخ نگاری در موسیقی ایران
در این برنامه با اشاره به تاریخ کهن ایران ، از ضرورت تاریخ نگاری در موسیقی ایرانی صحبت می شود که بحث تازه ای در حوزه ی فرهنگ ایران محسوب می شود .
تاریخ نگاری موسیقی ، مبحثی بینارشته ای است ؛ یعنی از دو رشته ی ظاهراً مجزای علم تاریخ و هنر موسیقی به وجود آمده است . عده ای معتقدند که بین این دو در اصل رابطه ای وجودندارد و اگر به این نظر معتقد باشیم ، باید امر مهم و دقیق تاریخ نگاری موسیقی را به ثبت سلسله ی اعداد و ارقام ، شرح حال و عکس تقلیل بدهیم ؛ کاری که در حوزه های خالص تاریخ نگاری مثل تاریخ سیاسی نیز انجام می شود ، اما حوزه ی کارکرد علم تاریخ به این محدود نمی شود .
می توان گفت مطالعات بینارشته ای مثل تاریخ های مربوط به « تاریخ هنر »، بین تاریخ های سیاسی ، اجتماعی ، نظامی ، اقتصادی و تاریخ ادیان ، یکی از پیچیده ترین گرایش های تاریخی است و همین علت ، الزام می کند تا افراد متخصص در هر دو حوزه ی « هنر » و « علم تاریخ » ، در این ساحت بینارشته ای کار کنند .
پایه ای ترین پرسش این است که تاریخ چیست و برای چیست ؟
اولین پاسخ این است که تاریخ ثبت اطلاعاتی از روزگاران پیشین است . این ابتدایی ترین تعریف تاریخ است ، اما با پیشرفت تمدن و فرهنگ ، کاربردها و درک این موضوع ژرف تر می شود ؛ تا جایی که فیلسوف های بسیاری معتقدند پیش پاافتاده ترین کاربرد تاریخ ، همین ثبت اعداد و ارقام و وقایع و اتفاقات است و برای تاریخ رویکردی فلسفی و حتی کاربرد اخلاقی قائل هستند ؛ به این معنا که معتقدند تاریخ فقط گذشته ی ما نیست بلکه حال و آینده ی ما را نیز شامل می شود .
ملت ها در ادوار مختلف تاریخی به شکل های مختلف یک مؤلفه ی ثابت را تکرار می کنند . ممکن است در بحثی مثل تاریخ موسیقی این موضوع احساس نشود ، اما نتایجی که از سیر یک دوره ی تاریخی می توان گرفت ، درک آگاهانه ی ما را از سیری که طی کردیم و آینده ای که احتمالاً خواهیم داشت ، دگرگون می کند .
برای اهل هنر و موسیقی ، تاریخ هنر و موسیقی و نیز کوشش در نگاشتن موسیقی اهمیت زیادی دارد . تاریخ مشخصاً با زمان سروکار دارد ، نه زمان تقسیم بندی شده ، بلکه زمانی که مشخصاً سپری شده و موسیقی هم یکی از هنرهایی است که به طور مشخص با مفهوم زمان سرو کار دارد ، اما نه زمانی که در تاریخ مطرح است ؛ بلکه تلقی و سطح دیگری از مقوله ی زمان در آن مطرح است . درواقع چیزی که باعث می شود بین این دو علم یا هنر تفکیک قائل شوند ، مفهوم متفاوت زمان در این دو رشته است که حتی از دیدگاه برخی ، مفهومی متنافر دارند . درحالی که این مفهوم - یعنی برداشت از زمان سپری‌شده در تاریخ و یا زمان سپری‌شده در هنری مثل نقاشی - به مراتب رابطه ی مستقیم تر و قابل فهم تری دارد و علتش این است که هنر موسیقی ، انتزاعی و دور از برچسب تاریخی یک دوره ی خاص و رها از هر آنچه که عینیات و عادات ما را می سازد ، است .
گفتنی است این برنامه پیشتر ، از شبکه ی رادیویی فرهنگ پخش شده است .
تاریخ نگاری موسیقی ، مبحثی بینارشته ای است ؛ یعنی از دو رشته ی ظاهراً مجزای علم تاریخ و هنر موسیقی به وجود آمده است . عده ای معتقدند که بین این دو در اصل رابطه ای وجودندارد و اگر به این نظر معتقد باشیم ، باید امر مهم و دقیق تاریخ نگاری موسیقی را به ثبت سلسله ی اعداد و ارقام ، شرح حال و عکس تقلیل بدهیم ؛ کاری که در حوزه های خالص تاریخ نگاری مثل تاریخ سیاسی نیز انجام می شود ، اما حوزه ی کارکرد علم تاریخ به این محدود نمی شود .
می توان گفت مطالعات بینارشته ای مثل تاریخ های مربوط به « تاریخ هنر »، بین تاریخ های سیاسی ، اجتماعی ، نظامی ، اقتصادی و تاریخ ادیان ، یکی از پیچیده ترین گرایش های تاریخی است و همین علت ، الزام می کند تا افراد متخصص در هر دو حوزه ی « هنر » و « علم تاریخ » ، در این ساحت بینارشته ای کار کنند .
پایه ای ترین پرسش این است که تاریخ چیست و برای چیست ؟
اولین پاسخ این است که تاریخ ثبت اطلاعاتی از روزگاران پیشین است . این ابتدایی ترین تعریف تاریخ است ، اما با پیشرفت تمدن و فرهنگ ، کاربردها و درک این موضوع ژرف تر می شود ؛ تا جایی که فیلسوف های بسیاری معتقدند پیش پاافتاده ترین کاربرد تاریخ ، همین ثبت اعداد و ارقام و وقایع و اتفاقات است و برای تاریخ رویکردی فلسفی و حتی کاربرد اخلاقی قائل هستند ؛ به این معنا که معتقدند تاریخ فقط گذشته ی ما نیست بلکه حال و آینده ی ما را نیز شامل می شود .
ملت ها در ادوار مختلف تاریخی به شکل های مختلف یک مؤلفه ی ثابت را تکرار می کنند . ممکن است در بحثی مثل تاریخ موسیقی این موضوع احساس نشود ، اما نتایجی که از سیر یک دوره ی تاریخی می توان گرفت ، درک آگاهانه ی ما را از سیری که طی کردیم و آینده ای که احتمالاً خواهیم داشت ، دگرگون می کند .
برای اهل هنر و موسیقی ، تاریخ هنر و موسیقی و نیز کوشش در نگاشتن موسیقی اهمیت زیادی دارد . تاریخ مشخصاً با زمان سروکار دارد ، نه زمان تقسیم بندی شده ، بلکه زمانی که مشخصاً سپری شده و موسیقی هم یکی از هنرهایی است که به طور مشخص با مفهوم زمان سرو کار دارد ، اما نه زمانی که در تاریخ مطرح است ؛ بلکه تلقی و سطح دیگری از مقوله ی زمان در آن مطرح است . درواقع چیزی که باعث می شود بین این دو علم یا هنر تفکیک قائل شوند ، مفهوم متفاوت زمان در این دو رشته است که حتی از دیدگاه برخی ، مفهومی متنافر دارند . درحالی که این مفهوم - یعنی برداشت از زمان سپری‌شده در تاریخ و یا زمان سپری‌شده در هنری مثل نقاشی - به مراتب رابطه ی مستقیم تر و قابل فهم تری دارد و علتش این است که هنر موسیقی ، انتزاعی و دور از برچسب تاریخی یک دوره ی خاص و رها از هر آنچه که عینیات و عادات ما را می سازد ، است .
گفتنی است این برنامه پیشتر ، از شبکه ی رادیویی فرهنگ پخش شده است .
صداها
-
عنوانزمان
-
15:23
مشخصات برنامه
سایر مشخصات
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه