همراه با حبیب سماعی

1 قطعه
11':23" مدت زمان
109 دریافت شده

پخش همه قطعات

در این قسمت از مجموعه‌ برنامه‌ی «آثار از پنجره‌ی تاریخ»، قطعه‌ی ضربی چهارمضراب همایون از ساخته‌های استاد حبیب سماعی پخش و بررسی می‌شود.
هدف از این سلسله برنامه‌ها این است: افرادی که با آثار نخبه‌ی موسیقی ایرانی آشنایی ندارند، بتوانند از این طریق آشنایی مختصری به دست بیاورند. از این‌رو، هربار، اثری برگزیده و ناشناخته و دور از ذائقه و نیاز بازارِ روز موسیقی، معرفی و درباره‌ی آن شرح و تفضیل داده می شود.
استاد حبیب سماعی (1280- 1325)، در خردسالی به خواست پدرش، نواختن تنبک و از 12 سالگی نواختن سنتور را آغاز کرد. او را آخرین حلقه‌ی سنتورنوازان بزرگ، به روش قدیم، دانسته‌اند.
تعداد آثار به‌جامانده از این استاد کم است و تنها پاره‌ای از کارهای او را، دوست و همکار نزدیکش (استاد ابوالحسن صبا)، نت‌نویسی کرده و تعداد دیگری به شیوه‌ی شفاهی و روایت سینه‌به‌سینه نزد دوستان و شاگردانش محفوظ بوده است.
اجرایی که در این برنامه ارائه می‌شود، حاصل تلاش و کوشش چندساله‌ی رهرو وفادار راهِ حبیب سماعی، مجید کیانی است که آثار به‌جامانده از این استاد را از لابه‌لای نت‌ها و روایت‌های شفاهی شاگردان حبیب جمع آوری کند و با اجرای خود در آلبوم «ضربی‌های حبیب سماعی» منتشر کند. این لوح فشرده شامل 20 قطعه از چهارمضراب‌ها و ضربی‌های این استاد است که برپایه‌های سه منبع روایت شفاهی، آثار مصوت (پنج صفحه گرامافون که از نواخته‌های استاد سماعی به یادگار مانده) و آثار مکتوب (نت‌ها) فراهم آمده است.
در اجرای استاد مجید کیانی، به گفته‌ی خودش، سعی شده که مختصات اصلی موسیقی دستگاهی از قبیل صوت، روند ملودی‌ها، فواصل، وضع و نحوه‌ی بیان با حفظ روایت اجرا و ضبط شود.
حبیب سماعی نه تنها در نواختن گوشه‌های ردیف، که در اجرای قطعات ضربی نیز ماهر بود. در نمونه هایی که از سوی شاگردانش نقل می‌شود، مشخص است که او چگونه بعضی از گوشه‌های ردیف را تغییر داده و آن‌ها را به‌صورت قطعات کاملاً ضربی، با فضایی تازه و بدیع اجرا کرده است.
در این برنامه یک قطعه‌ی ضربی همایون، از آثار حبیب سماعی را می‌شنویم.
گفتنی است این برنامه پیشتر، از شبکه‌ی رادیویی فرهنگ پخش شده است.