display result search
- 739
شاری بژوین
ترانه ی کردی ارکسترال با مضمون بمباران شیمیایی شهر سردشت
بون و به رامه ی مردنه دیی له م پوشپه ره سه ر به ته مه
سه ر به زه نگاره ی شاره که م
پولیک هه وری ره شی چلکنی نه زوک
سه رانسه ری ئاسمانه که یان ته نیوه
که وتونه ناو جه سته و رووح و گیانی
گرتویانه بینه قاقه یو بزه یان لی تاراندو وه و مه راقیان دزیوه
له گشت له ش و لار و بالاکه ی جوانی
شاری بژوینم بو چی وای لیهات
بوچی ژاکاندی ده ستی کاره سات
میرگ و هه واری بو ره ش هه لگه را
سیبه ری ته می بو به سه رکیشا
تاوانی چبو که ژاوه ی ئه وین
ژیله موی گه شی گرکا نه که ی ژین
سه د جار بخنکیی هه ر هه رمانی تو
وه ک کوتری ئاشتی ده فری بو ئاسو
*****
بوی مرگ می آید در این تیر ماه و زنگار غم وماتم
شهر را فرا گرفته
ابرهای سیاه و بی باران ،
سراسر آسمان را بهم بافته اند
و روح وجان این شهر را تسخیر کرده اند
گلوی شهر را گرفتند و خنده را کشتند وآرزو وامید را دزدیدند
از جسم ها و از مردان رشید
ای شهر همیشه پاینده و زنده ، چه بر سرت آمد
چرا دست تقدیر اینچنین فاجعه ای را رقم زد
سبزه زارها و کوهسارهایت چرا خشک و سیاه گشت
سایه ی غم بر سرش سایه افکند
گناه گهوارۀ عشق و مهربانی چه بود؟
که خاکستر آتشفشان دشمن بدکار، آن را سوزاند
اما ! اگر تو صد بار در زیر بلا غرق شوی ، همواره جاوید و پاینده ای
همانند کبوتر صلح ، به سوی افق آزادگی پرواز خواهی کرد.
بون و به رامه ی مردنه دیی له م پوشپه ره سه ر به ته مه
سه ر به زه نگاره ی شاره که م
پولیک هه وری ره شی چلکنی نه زوک
سه رانسه ری ئاسمانه که یان ته نیوه
که وتونه ناو جه سته و رووح و گیانی
گرتویانه بینه قاقه یو بزه یان لی تاراندو وه و مه راقیان دزیوه
له گشت له ش و لار و بالاکه ی جوانی
شاری بژوینم بو چی وای لیهات
بوچی ژاکاندی ده ستی کاره سات
میرگ و هه واری بو ره ش هه لگه را
سیبه ری ته می بو به سه رکیشا
تاوانی چبو که ژاوه ی ئه وین
ژیله موی گه شی گرکا نه که ی ژین
سه د جار بخنکیی هه ر هه رمانی تو
وه ک کوتری ئاشتی ده فری بو ئاسو
*****
بوی مرگ می آید در این تیر ماه و زنگار غم وماتم
شهر را فرا گرفته
ابرهای سیاه و بی باران ،
سراسر آسمان را بهم بافته اند
و روح وجان این شهر را تسخیر کرده اند
گلوی شهر را گرفتند و خنده را کشتند وآرزو وامید را دزدیدند
از جسم ها و از مردان رشید
ای شهر همیشه پاینده و زنده ، چه بر سرت آمد
چرا دست تقدیر اینچنین فاجعه ای را رقم زد
سبزه زارها و کوهسارهایت چرا خشک و سیاه گشت
سایه ی غم بر سرش سایه افکند
گناه گهوارۀ عشق و مهربانی چه بود؟
که خاکستر آتشفشان دشمن بدکار، آن را سوزاند
اما ! اگر تو صد بار در زیر بلا غرق شوی ، همواره جاوید و پاینده ای
همانند کبوتر صلح ، به سوی افق آزادگی پرواز خواهی کرد.
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
6:39
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه