مجموعه قطعاتی از موسیقی زورخانه
نوازنده ی ضرب زورخانه : مرشد مهرگان گرامی حقیقی
نوازنده ی ضرب زورخانه : مرشد مهرگان گرامی حقیقی
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
6:02به نام خداوند جان آفرين حكيم سخن در زبان آفرين گر مرد رهي ، نظر به ره بايد داشت خود را نگه از هزار شه بايد داشت در خانه ي دوستان ، چو محرم گشتي دست و دل و ديده را نگه بايد داشت با قوت پير ، نور مي بايد بود با ملك دو كون ، عور مي بايد بود اين طرفه نگه كه عيب هر آدمي اي مي بايد ديد كور مي بايد بود آنان كه دل از كون و مكان بركندند از خان جهان به لقمه اي خرسندند كندم ز سر كوه قناعت ، سنگي آوردم و بر رشته ي آز افكندم
-
2:20تهمتن همي دون سرش پرشرر بگفتا به خواب اندر آمد سرم خروشيدن آمد همي از درم
-
1:54
-
8:01علي اي رموز خلقت علي اي خلوص حكمت تو چه شربتي شفا را علي اي گل طبيعت تو چه نكهتي صبا را علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدا را كه به ما سوا فكندي همه سايه ي هما را يل لافتي نباشد به جز از علي به گيتي گل عينما نباشد شه گل كفا نباشد به خدا كه در دو عالم اثر از فنا نماند چو علي گرفته باشد سر چشمه ي بقا را پي مدح او زبان ها همه قاصرند و الكن پي درك لطف و جودش چه دفاتر مدون چه به جز سرود شاعر پي مدح مير احسن برو اي گداي مسكين در خانه ي علي زن كه نگين پادشاهي دهد از كرم ، گدا را
-
4:29ره صدق و صفا پويم گل باغ وفا جويم ز عشقش خاك ره شويم علي گويم ، علي جويم بيا اي ساقي كوثر بده زان باده ات ساغر به عشق آن مه انور علي گويم ، علي جويم بود مهر علي ديرم طريق و فكر و آيينم علي گويم ، علي جويم شبي رفتم به ميخانه گرفتم يك دو پيمانه ز دست ساقي كوثر علي ابن ابيطالب
-
4:26آن كيست كز روي كرم با ما وفاداري كند بر جاي بدكاري چو من يك دم نكوكاري كند اول به بانگ ناي و ني آرد به من پيغام وي وانگه به يك پيمانه مي با من وفاداري كند دلبر كه جان فرسود از او كار دلم نگشود از او نوميد نتوان بود از او باشد كه دلداري كند گفتم گره نگشوده ام زان طره تا م بوده ام گفتا منش فرموده ام تا با تو طراري كند
-
2:08پشمينه پوش تندخو از عشق نشنيدست بو از مستيش رمزي بگو تا ترك هشياري كند چون من گداي بي نشان مشكل بود ياري چنان سلطان كجا عيش نهان با رند بازاري كند
-
4:48ز ابوالبشر به خاتم به نصاري و به رحمت ز مسيح پاكدامن ، به كليم داشت ايمن ز مناديان حق تا به منافقين ظلمت به جز از علي كه گويد به پسر كه قاتل من چو اسير توست اكنون ، به اسير كن مدارا ز شرار هجر جانان ، چو بسوخت جانم از تن به همه ثبوت گرديد غم اين خزان اعظم ز نواي مرغ ياحق بشنو كه در دل شب غم دل به دوست گفتن ، چه خوش است شهريارا
-
0:23
-
0:53
-
0:55
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان