display result search
- 2110
پری
تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
ای تو پَری! که دل‌بَری، دل دهم از برایِ تو
جانِ مرا ببین دَمی، پُر شُدم از هوایِ تو
رُوی‌گُشاده می‌رَوی، تاب-و-تُوانِ من بَری
این همه لطف و سر-کَشی، می‌کَشَم از برایِ تو
رسم بُوَد کز آدمی، رُوی نِهان کُنَد پَری
دل تو بَری به دل‌بَری، نیست پَری به رایِ تو
از دلِ تنگَت ای پَری!، باز نشد به من دَری
این همه من به در زنم، نیست مگر وفایِ تو
غم چو بسُوزد استخوان، از تَفِ سینه وا-رَهان
ناله به نای چون رسد، ناله شده‌ست نایِ تو
نَی ز نَوایِ بی‌خودی، ناله زَنَد که با-خودی
من نه منم ز خود کُنون، نَی زَنَم از نوایِ تو
چَشم به ره نشسته‌ام، بر تو امید بسته‌ام
جایِ تو است در دلم، بی‌تو مباد جایِ تو
نیست مرا دگر سَری، جز سَرِ آستانِ تو
دیده چو تُوتیا کَشم، خاکِ در سَرایِ تو
جلوه! سَخُن ز مِهر گُو، رسمِ کَهُن ز نَو بِجُو
بلبلِ باغ می‌شُوَد، مُرغِ سَخُن‌سَرایِ تو
ای تو پَری! که دل‌بَری، دل دهم از برایِ تو
جانِ مرا ببین دَمی، پُر شُدم از هوایِ تو
رُوی‌گُشاده می‌رَوی، تاب-و-تُوانِ من بَری
این همه لطف و سر-کَشی، می‌کَشَم از برایِ تو
رسم بُوَد کز آدمی، رُوی نِهان کُنَد پَری
دل تو بَری به دل‌بَری، نیست پَری به رایِ تو
از دلِ تنگَت ای پَری!، باز نشد به من دَری
این همه من به در زنم، نیست مگر وفایِ تو
غم چو بسُوزد استخوان، از تَفِ سینه وا-رَهان
ناله به نای چون رسد، ناله شده‌ست نایِ تو
نَی ز نَوایِ بی‌خودی، ناله زَنَد که با-خودی
من نه منم ز خود کُنون، نَی زَنَم از نوایِ تو
چَشم به ره نشسته‌ام، بر تو امید بسته‌ام
جایِ تو است در دلم، بی‌تو مباد جایِ تو
نیست مرا دگر سَری، جز سَرِ آستانِ تو
دیده چو تُوتیا کَشم، خاکِ در سَرایِ تو
جلوه! سَخُن ز مِهر گُو، رسمِ کَهُن ز نَو بِجُو
بلبلِ باغ می‌شُوَد، مُرغِ سَخُن‌سَرایِ تو
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان