display result search
- 700
چشم به راه
ترانه‌ی تالشی
برا میدون سیاچم صافه باسکم
چَم بَه را، دوش بَه دوش مَندین سوارِن
بوخورِن تا بوخورون سَوزَه زارِن
زمستونَه بوشونَه ، بان بهارِن
پِگه پَردَه ، ولَه پرگَه دیمی کا
بَرا مَیدون ، بَران اَز غم خمارِن
بِژَن شونَه ، اَدَه زلفی صبَه وا
خاسَه بونَر پور آبو مرغزارِن
بَرا مَیدون ، سیاچَم صافَه باسکَم
چَم بَه را، دوش بَه دوش مَندین سوارِن
بوخورِن تا بوخورون مانگ و آفتاو
پِرِزن تا بِنِشون سَروَه دارِن
دَخونَ نگتا بلبِلن دَستون بوخونون
ولی نَه فَرش آبونَه سنگسارِن
آده سس،یار،سَسی راز اَز بَمَردیم
دَمَردین غوربَتی کا گوشَه دارِن
بیا به میدان، سیاه چشم،افرای صاف راست قامت
سواران دوشادوش چشم به راه منتظر تو هستند
تو بخند تا سبزه زاران بخندند.
زمستان ها بروند، بهار ها بیایند.
از چهره چون برگ گل خود پرده بردار.
به میدان بیا تا خماران از غم و اندوه در آیند.
شانه بزن و تار زلفِ خود را به باد صبا بسپار.
تا مرغزاران از بوی خوش و نیکوی تارهای زلف تو پر شوند.
بیا به میدان، ای سیاه چشم،ای افرای صاف راست قامت
سواران دوشادوش چشم به راه منتظر تو هستند
تو بخند تا ماه و افتاب بخندند.
برخیز تا درختان سرو از خجالت بنشینند.
فرا بخوان تا بلبلان دستان بخوانند.
وسنگساران با برگ گل ، فرش پوشیده شوند.
بیا به میدان، ای یارمن،برای صدای تو میمیرم.
منتظرانِ تو در دریای طوفان غربت غرق شدند مردند.
برا میدون سیاچم صافه باسکم
چَم بَه را، دوش بَه دوش مَندین سوارِن
بوخورِن تا بوخورون سَوزَه زارِن
زمستونَه بوشونَه ، بان بهارِن
پِگه پَردَه ، ولَه پرگَه دیمی کا
بَرا مَیدون ، بَران اَز غم خمارِن
بِژَن شونَه ، اَدَه زلفی صبَه وا
خاسَه بونَر پور آبو مرغزارِن
بَرا مَیدون ، سیاچَم صافَه باسکَم
چَم بَه را، دوش بَه دوش مَندین سوارِن
بوخورِن تا بوخورون مانگ و آفتاو
پِرِزن تا بِنِشون سَروَه دارِن
دَخونَ نگتا بلبِلن دَستون بوخونون
ولی نَه فَرش آبونَه سنگسارِن
آده سس،یار،سَسی راز اَز بَمَردیم
دَمَردین غوربَتی کا گوشَه دارِن
بیا به میدان، سیاه چشم،افرای صاف راست قامت
سواران دوشادوش چشم به راه منتظر تو هستند
تو بخند تا سبزه زاران بخندند.
زمستان ها بروند، بهار ها بیایند.
از چهره چون برگ گل خود پرده بردار.
به میدان بیا تا خماران از غم و اندوه در آیند.
شانه بزن و تار زلفِ خود را به باد صبا بسپار.
تا مرغزاران از بوی خوش و نیکوی تارهای زلف تو پر شوند.
بیا به میدان، ای سیاه چشم،ای افرای صاف راست قامت
سواران دوشادوش چشم به راه منتظر تو هستند
تو بخند تا ماه و افتاب بخندند.
برخیز تا درختان سرو از خجالت بنشینند.
فرا بخوان تا بلبلان دستان بخوانند.
وسنگساران با برگ گل ، فرش پوشیده شوند.
بیا به میدان، ای یارمن،برای صدای تو میمیرم.
منتظرانِ تو در دریای طوفان غربت غرق شدند مردند.
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
4:13
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه