display result search
منو

ماه و ماهی

  • 8 قطعه
  • 4':43" مدت زمان
  • 94 دریافت شده
آلبوم «ماه و ماهی» را می توان تلفیقی از موسیقی سنتی و کلاسیک دانست
امیر بیات
درسال 1355 در تهران به دنیا آمد.
نوازندگی پیانو را ابتدا زیر نظر خانم لیلیا سرکسیان و سپس آقایان را فائل میناسکانیان و گائیک بابایان نوازندگان به نام و چیره دست پیانو ، به صورت حرفه ای ادامه داد.
وی دارای مدرک لیسانس موسیقی از دانشکده ی هنر و معماری می باشد و ضمن تدریس در آموزشگاه های معتبر تهران مدتی نیز به عنوان مدرس پیانو در هنرستان موسیقی پسران و همچنین هنرستان سوده حوزه هنری به تدریس اشتغال داشته است.
وی سالیان متمادی با ارکستر سمفونیک تهران ، گروه کد ارکستر سمفونیک تهران و گروه کد رادیو و تلویزیون با سمت پیانیست همکاری داشته است.

آهنگ ها

  • عنوان
    زمان
  • 5:21
    دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست دلم شكست كجایی ؟ كه نوش خند زنی به یك اشاره دلم را دوباره بند زنی به یك اشاره دلم را دوباره بند زنی دوباره وصله ای از بوسه های دلچسبت دوباره وصله ای از بوسه های دلچسبت بر این سفال ترك خورده ام به چند زنی بر این سفال ترك خورده ام به چند زنی دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست دلم شكست كجایی ؟ كه نوش خند زنی به یك اشاره دلم را دوباره بند زنی به یك اشاره دلم را دوباره بند زنی دوباره وصله ای از بوسه های دلچسبت دوباره وصله ای از بوسه های دلچسبت بر این سفال ترك خورده ام به چند زنی بر این سفال ترك خورده ام به چند زنی دلم شكسته دل دوستان شكسته مباد كسی چنین كه منم از زمانه خسته مباد وطن تویی و غریبان كه از تو دور افتاد به روی هیچكس آغوش دوست بسته مباد دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست دلم شكست كجایی ؟ دلم شكست (علیرضا بدیع)
  • 4:59
    پاییز می‌رسد كه مرا مبتلا كند با رنگ‌های تازه مرا آشنا كند پاییز می‌رسد كه همانند سال پیش خود را دوباره در دل قالیچه جا كند او می‌رسد كه باز هم عاشق كند مرا او قول داده است به قولش وفا كند پاییز عاشق است، و راهی نمانده است جز اینكه روز و شب بنشیند دعا كند تقویم خواست از تو بگیرد بهار را تقدیر خواست راه شما را جدا كند خش خش، صدای پای خزان است، یك نفر در را به روی حضرت پاییز وا كند پاییز عاشق است، و راهی نمانده است... (علیرضا بدیع)
  • 4:34
    شبی با بید می رقصم ، شبی با باد می جنگم كه من چون غنچه های صبحدم بسیار دلتنگم مرا چون آینه هركس به كیش خویش پندار و الّا من چو مِی با مست و با هشیار یكرنگم شبی در گوشه ی محراب قدری ربّنا خواندم همان یك بار تارِ موی یار افتاد در چنگم اگر دنیا مرا چندی برقصاند ملالی نیست كه من گریانده ام یك عمر دنیا را به آهنگم به خاطر بسپریدم دشمان ! چون نام من عشق است فراموش ام كنید ای دوستان ! من مایه ی ننگم مرا چشمان دلسنگی به خاك تیره بنشانید همین یك جمله را با سرمه بنویسید بر سنگم (علیرضا بدیع)
  • 4:17
    و عشق آمد و با شوق انتخابم كرد مرا كه شهر كر و كور ها جوابم كرد و عشق چشم مرا بست و مشت من وا شد و عشق بود كه وابسته ی نقابم كرد و عشق آمد و دستور داد: حاضر شو در این كویر نمان چشمه ای مسافر شو و عشق بغض مرا از نگاه خیسم خواند گرفت زندگی ام را و گفت: شاعر شو و عشق خواست كه این گونه در به در باشم كه ابر باشم و یك عمر در سفر باشم (علیرضا بدیع)
  • 4:06
    یادت در یادِ من نامت فریادِ من بی تو از جان سیرم، می میرم می میرم بگو چه كنم كه در آسمان ستاره ندارم پر از سخنم تویی و منم چگونه نبارم تویی و منم چگونه نبارم هر آنكه رسید گذشت و ندید الهی نبینم به غیر تو را چنان از خودم لبالب شدم كه گاهی نبینم به غیرِ تو را باز آ در چشم من جانم گردد روشن با تو پایان گیرد این رویا این رویا زمانه چرا به سنگِ جفا شكسته دلم را؟ تو ای نازنین بیا و ببین در این خانه غم را بیا و ببین در این خانه غم را هر آنكه رسید گذشت و ندید الهی نبینم به غیر تورا چنان از خودم لبالب شدم كه گاهی نبینم به غیرِ تو را كه گاهی نبینم به غیرِ تو را (علیرضا بدیع)
  • 4:16
    (بی كلام)
  • 4:51
    مردی پیاده آمده تا روستای تو شعری شكفته روی لبانش برای تو آورده لهجه های پُر از دود شهر را آرام شستشو بدهد در صدای تو یك استكان طراوت گل های تازه دم یك لقمه آفتاب سحر ناشتای تو "در كوچه باغ های نشابور و "باغرود پیچیده ماجرای من و ماجرای تو گه گاه اگر كه سر به هوا می شوم چه عیب؟ گه گاه می زند به سرِ من هوای تو جسم مرا بگیر و در خود مچاله كن خواهد چكید از بدنم چشم های تو
  • 4:43
    تو ماهی و من ماهی این بركه ی كاشی اندوه بزرگی ست زمانی كه نباشی آه از نفس پاك تو و صبح نشابور از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی پلكی بزن ای مخزن اسرار كه هر بار فیروزه و الماس به آفاق بپاشی ای باد سبك سار مرا بگذر و بگذار هشدار كه آرامش مارا نخراشی هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم اندوه بزرگی ست چه باشی چه نباشی (علیرضا بدیع)

مشخصات موسیقی

سایر مشخصات

تصاویر

دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه

آلبوم‌هایی از همین سبک

صدای موسیقی