هله دانی

آهنگ ساز: اكبر ابراهیمی

شاعر: منوچهر بایرامی

خواننده: امیر میرشكاری

شیوه اجرا: اركستر

1 قطعه
3':48" مدت زمان
1020 دریافت شده

پخش همه قطعات

ترانه ی جنوبی با گویش بوشهری
هِله دانی یه دانی جایی مِثِ دیار ما نی
کِرِ بَر مُوین و شالو دف و دِیرِه و سِبالو
اَفتو ما جِرِنگِه شور شَروِه و دِرِنگِه
ما بِچِی اَفتو تُندیم کوهِ بِیرمی وُ مُندیم
اهلِ مهر و صِفاییم مِثِ مُوجا رهاییم
نم نمِ فصل بارون موسِمِ غلّه کارون
می پیچه ری موجِ دِریا نِی مِه ی مرد بِلمرون
فصل شَرجی و گرما همه جا پَنگِ خرما
یا دِ سَمّاچُ و پارو صیدِ مُوینایِ خارو
ری دِسامون پینه داریم خدا تو سینه داریم
هِله دانی یه دانی ....
هله دانی یه دانی (آواهای بومی)
هیچ جا مثل شهر و دیار ما نیست . کنار ساحل ماهی و مرغان دریایی می بینیم . شادی مردم با همراهی ساز و مراسم های آیینی می بینیم . در زیر آفتاب سوزان صدای شروه و آواهای بومی می شنویم . ما بچه آفتاب و گرما هستیم و مثل کوه های بِیرمی و مُند ( رشته کوههای استان بوشهر ) محکم و استوار هستیم . مردم این دیار با صفا و مهربان هستند و همچنین مثل امواج دریا بخشنده . در فصل بارندگی موقع کاشت گندم و جُو فرا می رسد . صدای آوازهای دریانوردان و جاشوها از روی دریا به گوش می رسد . در فصل گرما که شرجی زیاد است همه جا میوه درخت نخل ( خرما ) دیده میشود . یاد گذشته که با قایق پارویی و لنج های کوچک به صید ماهی خارو (نوعی ماهی لذیذ در خلیج فارس) مشغول بودیم . با دستان پینه بسته همواره یاد خدا درون سینه هایمان هست و از یاد خدا غافل نیستیم ...
هِله دانی یه دانی ... ‏