تاریخ‌ نگاری موسیقی پیش و پس از اسلام در ایران

1 قطعه
13':33" مدت زمان
98 دریافت شده

پخش همه قطعات

اولین نوشته‌ های تاریخی درباره‌ ی کشورمان در دوران قبل از اسلام ، بیشتر از مورخان یونانی نظیر هرودوت و پلوتارک است که به آن ها استناد می‌ کنیم . بعدها به دورانی می‌ رسیم که ایرانیان ، خود تاریخ شان را می‌ نویسند .
اولین مستندات ما درباره‌ ی موسیقی در ایران ، در کتاب "خصال کوروش" نوشته‌ ی اگزنفون ، آمده است که کوروش افراد خود را با صدای شپیور صبحگاهی برمی‌ خیزاند و برای جنگ آماده می‌ کرد . همان‌ طور که مشخص است این موسیقی ، موسیقی جنگ ( رزم ) است .
یکی دیگر از منابع مهم این دوره ، ( دوره ی هخامنشیان ) ، کتاب « یونانیان و بربرها » است که نکات اندکی درباره‌ ی کاربرد موسیقی در دربار ایران در آن ذکر شده است ؛ درکل کاربرد موسیقی در این دوره یا برای رزم بوده است و یا برای بزم ( موسیقی جنگ و یا موسیقی جشن ) ؛ این کاربرد موسیقی هنوز هم دیده می‌ شود .
تا اواسط دوره‌ ی ساسانی ، کاربرد موسیقی در دربار فقط همین دو مورد بوده است . عهد خسروپرویز اول ، دوران طلایی موسیقی ما محسوب می‌ شود و موسیقی‌ دانانی چون باربد ، رامتین ، نکیسا و ... اهمیت خاصی پیدا می‌ کنند . این اولین باری است که نام موسیقی‌‎ دان‌ ها و آهنگ‌ های آن ها ثبت می شود .
علاوه بر این موارد ، بخش عمده‌ ی تاریخ موسیقی ما در دیوان‌ های شاعران دوره‌ های مختلف ثبت شده و این امر به‌ دلیل پیوستگی موسیقی ( آواز ) و شعر ایرانی است .