تصنیف در آواز ابوعطا
الا ساقیا ز راه وفا به شیدای خود جفا کم نما
که سلطان ز لطف ترحم کند به حال گدا
چو اردیبهشت جهان گشته باز تو ای دلنواز
به بستان خرام و آمد بر فراز
که شد جلوه از چمن را طراز
ای که به پیش قامتت سرو چمن خجل شده
ای حبیب ای طبیبم
سوسن و گل به پیش تو بنده منفعل شده
تا به کی از غمت گدازم
ای صنم سوزم و بسازم
حبیبم طبیبم ز عشقت چه سازم
الا ساقیا ز راه وفا به شیدای خود جفا کم نما
که سلطان ز لطف ترحم کند به حال گدا
چو اردیبهشت جهان گشته باز تو ای دلنواز
به بستان خرام و آمد بر فراز
که شد جلوه از چمن را طراز
ای که به پیش قامتت سرو چمن خجل شده
ای حبیب ای طبیبم
سوسن و گل به پیش تو بنده منفعل شده
تا به کی از غمت گدازم
ای صنم سوزم و بسازم
حبیبم طبیبم ز عشقت چه سازم
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
8:19
کاربر مهمان
کاربر مهمان