ترانه ی پاپ به یاد پدر
نمی شه رفته باشی و تو این دنیا رها باشم
زمین می خوردم و هربار گرفتی دستامو پا شم
نمی شه از توی عکسات به آغوش تو مهمون شد
کجا باور کنم دریا تو مشتی خاک، مدفون شد
زمین خوردم کجاست دستات کجاست آرامش حرفات
دارم حس می کنم با این ترانه، خیسه باز چشمات
پدر کم نیستش سایه ات، هنوزم رو سرم جاته
از این دنیای بد رفتی، همیشه عشق همراته
زیر سنگینی دنیا نذاشتی تا بشه پشتم
شبیه کوه می موندی رو شونه ات غصه می ذاشتم
نمی شه رفته باشی و تو این دنیا رها باشم
زمین می خوردم و هربار گرفتی دستامو پا شم
نمی شه از توی عکسات به آغوش تو مهمون شد
کجا باور کنم دریا تو مشتی خاک، مدفون شد
زمین خوردم کجاست دستات کجاست آرامش حرفات
دارم حس می کنم با این ترانه، خیسه باز چشمات
پدر کم نیستش سایه ات، هنوزم رو سرم جاته
از این دنیای بد رفتی، همیشه عشق همراته
زیر سنگینی دنیا نذاشتی تا بشه پشتم
شبیه کوه می موندی رو شونه ات غصه می ذاشتم
کاربر مهمان
کاربر مهمان